Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
godnapogardysamawsobie,możebyćnausługachartystycznego
zamiarunajszlachetniejszyminstrumentem,któryprzedstawiaduchową
ideęwskrócie.Możnaspiętrzyćwjednymepigramaciecałąkrytykę
społeczeństwa”.MetodęKrausatakpojmowałMaxHorkheimer:
„Demaskowałspołeczeństwozapomocąjęzyka.Wporównaniuzjego
analizamijęzyka,narzędziaoficjalnejsocjologiitoporneinieudolne.
Nauki,jakiesocjologiajęzykamożeznaleźćuKrausa,
niewyczerpane”.
Komizm(humorisatyra)pełninietylkofunkcjerozrywkowe,
psychoterapeutyczneczypropagandowe(wychowawcze,
marketingowe).Istotnajestrównieżjegofunkcjapoznawcza:daje
domyślenia,rozwijakrytycyzmiprzenikliwośćumysłu.Dowcip
aforystytopatrzenienaświatpoprzezdemistyfikującedeformacje
krzywegozwierciadła(vide:Podrugiejstronielustra,L.Carroll).
Aforyzmpodważaustalone,pozornieniewzruszoneprawdy,zakłóca
zastanąwizjęporządkuświata,wywracananiceobiegoweprzekonania
(vide:dekonstrukcjonizmDerridy).„Autentycznyaforystaprowadzi
podjazdowąwalkęztym,cobanalne,głupie,zarozumiałe,nadęte;
odsłaniakłamstwaiabsurdyideologiiorazpropagandy.Wojna
taprowadzonajestpoprzezjęzykiwmaterialejęzyka.Artystaczerpie
zbogategoarsenałuśrodkówjęzykowych:grasłów,eksploatowanie
wieloznacznościnaniespodziewanychpłaszczyznach,igranie
semantycznymikonotacjami,pokazywaniedrugiegodnautartych
komunałów.Czasamiprosteodwrócenietruizmudajeaforyzm
ozastanawiającejgłębiznaczeń”CezaryRowiński:„Humor,nie
będącdlaaforystycelemsamymwsobie,stajesięnieodłącznym
składnikiempoznawczejgrytoczącejsięmiędzyczłowiekiem,
językiemiludzkąrzeczywistością.Dlategoautentycznyaforystajest
nietylkoobserwatoremczłowieka,społeczeństwa,świata,aleprzede
wszystkimobserwatoremjęzykaswoichczasów,języka,którym
posługujesięjegootoczenie”.