Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naniachiwartościach,któreodnosimydokomunikacji,kształtują
naszesposobykomunikowaniasię.
Okomunikacjimyślimydopierowtedy,kiedycośzaczyna
„zgrzytać”.Gdynaszecodziennerozmowyzkolegamiwpracy
spełniająswojąrolę(np.wypełniajączasprzerwykawowej),wów-
czasniezastanawiamysięnadtym,dlaczegocośtakdlanas„natu-
ralnego”jakrozmowapotrafizapełnićtewolnechwile.Jeślijednak
pewnegodnianiepotrafimyprzekonaćnaszychprzyjaciółdoswo-
ichargumentów,wówczaszaczynamypytaćsamychsiebie:„Może
powiedziałemcośnietak?Możetonmojegogłosubyłnieodpo-
wiedni?Możemnienieusłyszała?”.
Przedmiotemrozważańpodejmowanychwtejksiążcejestko-
munikacjarozumianajakoaktywnośćkulturowa.Stawiamprzed
sobązadaniedwojakie.Chcępokazać,wjakisposóbmożnawper-
spektywiefilozoficznejreflektowaćnadkomunikacją.Równolegle
natomiastbędęwskazywał,napodstawiejakichzałożeńmożnabu-
dowaćmetodologicznenarzędziedobadańnadhistoriąkomunikacji.
Chodziofilozoficznąperspektywę,wramachktórejmożnaanalizo-
waćkomunikologięhistoryczn!ijejprzedmiot.Strukturategonarzędzia
czerpieswojeinspiracjezfilozofiikomunikacji,filozofiikultury
ikomunikologii,asamakomunikologiahistorycznamożebyćwtym
miejscurozumianajakofilozoficzniepostrzeganahistoriakomunika-
cji-subdyscyplinakomunikologii,czyteżnaukiokomunikacji.
Pierwszymcelemmoichrozważańjestprzedstawieniekultura-
listycznegorozumieniapojęciakomunikacji,któreujmujekomuni-
kacjęjakodziałanieipraktykęwobszarzekultury.Kluczowejest
dlamnieuwypukleniehistorycznegocharakterutychprocesów
społecznych.Prezentowanawtejpracykulturalistycznadefinicjako-
munikacjijestkonsekwencjąbudowaniaprzezemniefilozoficznej
perspektywybadawczej.Wtymujęciuchcępodkreślić,iżto,jak
współcześnierealizowanesąpraktykikomunikacyjneijakakomu-
nikacjajest,nieoznacza,żewtakisamsposóbzawszebyłyrealizo-
waneowepraktykiiżekomunikacjazawszetakabyła.Wychodzę
zzałożenia,żeto,jakkomunikujemysięwspółcześnie,jestwynikiem
9
