Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
siedemdziesiątychówczesnyresortoświatyzintensyfikował
działaniaprofilaktyczneizobowiązałszkołydopracy
korekcyjno-wyrównawczejzuczniamizzaburzeniami
dyslektycznyminawszystkichetapachnauczania
wośmioklasowejszkolepodstawowej,towkońculat
siedemdziesiątychzjawiskospecyficznychtrudności
wczytaniuipisaniubyłomarginalnymproblememoświaty
(wystąpiłozjawiskoremisjidysleksji).
WsytuacjitransformacjispołecznoekonomicznejPolski
kryzysekonomicznydotknąłrównieżpolskąoświatę.
Oszczędnościwoświaciezaczętorobićgłównieprzez
likwidacjęwszelkiegorodzajuzajęćpozalekcyjnych.
Przestałabyćważnarównieżtzw.pedagogizacjanauczycieli
irodziców.Zmniejszyłasięwięcdrastycznieliczbauczniów
zespecyficznymitrudnościamiwnauce,którymnaterenie
szkołylubinnejplacówkioświatowo-wychowawczej
udzielanobezpłatnejpomocywprzezwyciężeniutych
trudności,atakżezaczęłaznaczniespadaćświadomość
społecznawagitegoproblemu.Byłytakieokresy,żew
pewnychrejonachPolskibezpłatnąterapiępedagogiczną
zzakresudysleksjiorganizowałajedynieporadnia
psychologiczno-pedagogicznaitowyłączniedlaniewielkiej
grupkiuczniów,główniezgłębokądysleksją.Nowo
zatrudnianinauczycielecorazmniejwiedzielinatemat
dysleksji(boteżniewszystkieuczelnieprzygotowujące
nauczycieliuwzględniajątęproblematykęwswych
programachnauczania)iniestosowaliwnauczaniudzieci
zdysleksjąodpowiednichmetodnauczaniaczytania
ipisaniadostosowanychdoichdysfunkcji,pomnażając
wtensposóbgrupę„szkolnychdyslektyków”.Wefekcie
takiegostanurzeczymożnaspotkaćszkoły,wktórych
nawetponad25%uczniówwklasiemaopinięporadni
stwierdzającąunichróżnegotypuzaburzenia
dyslektyczne[1].
Dziświęcejwiemyodysleksjim.in.dziękiintensywnym
działaniomuświadamiającymrodziców,atakżedzięki
różnorodnymformomdoskonaleniazawodowegonauczycieli
iinnychspecjalistóworganizowanymprzezPolskie
TowarzystwoDysleksji.Równieżmediapoświęcajądysleksji
