Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zostanie.
Całydzieńsiedzieliśmyjaknaszpilkach,wyczekując
nawiadomościodpaniAnny,któranicniewiedziała
omojejwizyciewprzebraniuelektrykaujejsąsiadki.
WieczoremTaniaposzładoniej.Popowrociepowiedziała,
żewtamtymdomupanujepopłoch,wszyscysąsiedzi
ocośsiękłócąisąbardzozdenerwowani.Takjak
przypuszczałem,złośliwasąsiadkaopowiedziała
pozostałymlokatoromogroźbiepodpalenia.Miałem
nadzieję,żepozostali,niebędącażtakfanatycznymi
sowieckimipatriotami,przemówiąjejdorozumu.Aleczas
leciałinicsięniedziało.RanoTaniapojechaładopracy,
ajakwróciła,odrazuposzładoTrojanowskiej.Czekałem
niecierpliwiewnaszymmałachowskimmieszkaniu.
Zajakieśdwiegodzinywróciłauśmiechnięta–wjej
torebceleżałanieszczęsnaksiążka.
Wszystkoodbyłosiętak,jakoczekiwaliśmy.Cały
wieczórsąsiedzispieralisięmiędzysobą,cojest
ważniejsze–obowiązekobywatelskiczłowieka
sowieckiegoczyjegowłasnydom.Opiniebyły
podzielone.Dlanikogo,próczzłośliwejsąsiadki,
zdoniesieniażadnejkorzyściniebyło,amógłstaćsię
ofiarąpożarukażdy.LosWroniegoGniazda53nikogonie
pociągał.Konieckońcówdoszłoażdowyzwisk,opór
złośliwejsąsiadkiudałosięzłamaćinastępnegoporanka
któryśzsąsiadówzwróciłksiążkęwłaścicielce.
AnnaIwanownazniosłatowszystkozabsolutnym
spokojem.
–Sasza,niemapandopoczytaniajeszczejakichś
innychpowieściSołżenicyna?–zapytałakilkadnipóźniej.
–Oczywiście,paniAnno–odpowiadałem–tylkoniech
panizaczeka,ażwrócimydoMoskwy.
AnnaIwanownaTrojanowska,któraprzeżyłatakdługie
ipracowiteżycie,umarław1977roku.
ZwiązekRadzieckibardzokochałrobotników
amerykańskich,alenienawidziłichnajwiększegozwiązku
zawodowegoAFL-CIO54.Boibyłozaco!Takich
zapamiętałychantykomunistów,jakwtymzwiązku
zawodowym,długobyszukać.IchliderGeorgeMeanynie
