Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
miaławtedydopieroosiemlat,alemógłbysięzałożyć,
żewartabędziekażdejpoświęconejjejsekundy,każdego
wysiłku.Jakstarszybratzabierałjąnaryby,łapalirazem
krewetkiipływaliwrzece.Wydawaćsięmogło,żeślady
stóptejdwójkimożnabyznaleźćwkażdymzakątku
niewielkiejwioski.Dopieroprzeddwomalatyzrozumiał,
żeMing-yüehbyłanajwiększymskarbemwjegożyciu.
Dziewczynkaskończyłajużjednakczternaścielat
iwiedziała,żechłopcównależałotrzymaćnadystans,
żepowinnabyćbardziejpowściągliwa;witałagoteraz
skromnyminieśmiałymuśmiechem.Każdytakiuśmiech
sprawiał,żeTa-fangjeszczebardziejchciałsiędoniej
zbliżyć,byłprzekonany,żewszystkiewyrażałyuczucie
iprzywiązanie.
Przyglądałsięterazzpodziwemdwómsiostrom,jak
odprowadzałyojcadobramyświątyni,ipostanowił
pobieczanimi.ŻebytylkospędzićtrochęczasuzMing-
yüeh,byłgotówpomócjejwkażdejpracy.
2
Czaspłynął,mijałykolejnewschodyizachodysłońca.
Chih-hsienwyruszałzwioskinawiosnę,awracałjesienią
inawetsięniespostrzegł,jakminęłytakczterylata.
Zimąpracowałnasolnychpolach,odwiosnydojesieni
jeździłwmieścietrójkołowcemikażdydzieńpodobnybył
dopoprzedniego.Cieszyłogotylkoto,żekiedywracał
dowioski,mieszkańcypolegalinanimprzyrozstrzyganiu
sporów,abylinawetitacy,którzyradzilisięgoprzy
