Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
Wstęp
wyobraźnią.Korzystałemjednakprzytymzeznanychmianalogiidopewnych
językowychschematówzapamiętanychzosobistychkontaktówzdziećmiulicy,
główniewmiastachWewak,MadangiPortMoresby.Ichżargonjestspecyficzną
mieszaninąnklasycznego”tokpisinorazmiejskiejgwaryprzestępczej,połączo-
nejzlekkądomieszkąpojęćzaczerpniętychzesłownikamisjonarzy(naprzykład
nbracia”insiostry”naokreślenieżyjącychnaulicyrówieśników).
Nakoniecchciałbymwskazaćnaobiektywnetrudnościzwiązanezużywaniem
wmojejpracyczasuprzeszłegoiczasuteraźniejszego.Wkażdymzopisywanych
krajówprzebywałemwróżnychokresach.WPapui-NowejGwineimieszkałem
ipracowałem,zprzerwami,wlatach1975-1990,wAustraliiwlatach1982-1993,
naNowejZelandiiwlatach1989-1993.Datyteczęściowozachodząnasiebie,gdyż
wkażdymztychkrajówprzebywałemśrednioodtrzechdoczterechmiesięcy,aby
potymczasiewrócićdomiejscapoprzedniegonpobytu”.Tarotacjaumożliwiałami
dobrepoznanieterenuiporównanierealiówpanującychwkażdymzpoznawanych
krajów.
Zarównomojeosobistespostrzeżenia,jakiwiększośćprzedstawionychopisów
dotycząsytuacjidynamicznej,gdyżopisywanetuspołecznościpodlegałyinadal
podlegającywilizacyjnymzmianom.Wmiaręrozeznaniasytuacjiopisujęwięc
zwyczajeludówOceaniijakonadalżywe,innezaś-jakoniedawnowymarłe.Wtym
ostatnimwypadkuposługujęsięczasemprzeszłym.Używającczasuteraźniejszego,
zdajęsobiesprawę,żewmomencieukazaniasiędrukiemtejpracyniektórezja-
wiskaetniczne,podaneprzezemniejakowystępującewspółcześnie,mogąbyćjuż
faktyczniewfaziezaniku.Niejestemjednakwstanieuchwycićichwszystkich
wjednymmomencie,dlategozkonieczności,różnicującopisnaczasteraźniejszy
iczasprzeszły,musiałemdokonaćsubiektywnegowyboru.
