Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
codzienniespaćdo11.00,apóźneśniadaniezjemwtowarzystwie
moichartystycznychprzyjaciół.
ZostałamzmuszonadosiedzeniazGloriąLingley,tą,którajeszcze
nigdywżyciuniemiałaściętychwłosów(mamajejniepozwala).
Gadaławkółkoojakimśpianiście,którynazywasięKeithJarrett,nie
zauważającnawet,żeniemamnawetpojęcia,ktotojest.Przezcały
lunchmojawypowiedźograniczałasiędo„eee”i„uhm”.
SiennaRosschodzizemnąnahiszpański,awrazzniąjejwszystkie
głupie,popularneprzyjaciółki.Cośmisięwydaje,żejęzykiobce
wybrałynaostatniąchwilę.Siennamiaławodoodpornyzegarek
sportowy,anatwarzyzeromakijażu.Jejnogisąpewniedłuższeniż
całemojeciało.Myślę,żeczuła,żesięnaniągapię,boodwróciła
głowękilkarazy.
Taszkołatogeneralniewiększawersjagimnazjum:oknatakwąskie,
żeledwoprześliznęłabysięprzezniestrzała,płytkiwkolorze
rzygowinifluorescencyjneświatła,dziękiktórymwszyscywyglądają
jakzdechlaki.Zgubiłamsięczteryrazy,aleniktmnieniepopchnąłani
nienazwałświeżymmięsemczycoś.Mojaogólnaocenadniato:
dostateczny.
Tatarobimakaronzseremnakolację,apotempewniezadzwoni
mama.Jestfankąstreszczeńpierwszegodniawszkole.
Czwartek,3września
Sękwtym,żeonajestnaprawdęzajęta.Niemożetakpoprosturzucić
wszystkiegoidomniezadzwonić.Pewniejestgdzieśzatopiona
wpołowieniesamowitegorozdziału.
