Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niechjątylkodorwę–powiedziałażartobliwieJustyna.
–Jawłaśniemiałammożliwośćznimporozmawiać,wieonas
więcejniżmyonim.Marlenamupowiedziała,żezajmujęsię
urządzaniemmieszkańinietylko.Iondomniepodszedł,wyobraź
sobie.Aleporozmawiamynaspokojnie,jakwróciciedoTorunia.
Terazchcętylkousłyszećodwasdeklarację,żezajmęsięwaszym
przyszłymdomem.
–Alemydopierozaczynamysięzastanawiać,gdziebędziemy
mieszkać–próbowałzaoponowaćMichał.
ChwilowobylispłukaniiślubwRóżanychDołachwybawiłich
odwielukłopotów.Kosztyokazałysięułamkiemtego,comusieliby
wyłożyć,urządzającimprezęnaprzykładwToruniu.
–Dobra,niechcibędzie.Trochęniewidzęnaswdomu,więc
mogęciobiecać.–Justynawykazałasięspontaniczną
niefrasobliwością,aMichałtylkoprzewróciłoczami.Będąmusieli
napisaćsporobestsellerów,żebyzadowolićBeatęikupićdom,który
onabędziemogłaurządzić.
–Nawetniewiesz,jaksięcieszę.Będziecietambardzoszczęśliwi!
–rzuciłanaodchodneBeata.
–Jużjesteśmy!–odparłaześmiechemJustyna.
Michałnieodrywałwzrokuodswojejżony.Wreszcietakmógł
oniejpowiedzieć.Napalcuwyczuwałobrączkę,któraniepozwalała
osobiezapomnieć.Nieprzywykłdotakiejbiżuterii,aletoniemiało
znaczenia,niemógłsięnacieszyćzmianąstanucywilnego
Pysznejedzenie,ognisko,tort,tańceprzymuzycenażywo,anad
ranemkąpielwrzece–dlacoodważniejszych.Dotrwalidoświtu
imogliwreszciebezkarniezaszyćsięwswoimniewielkimmieszkaniu
nadbiblioteką.Udekorowanojekwiatamiibalonami,ałóżko
zaścielonojakwnajlepszymhotelu.
–Hankajestniemożliwa!–wykrzyknęłanatenwidokJustyna,gdy
Michałprzeniósłjąprzezpróg.
