Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wgłąbkorytarza.Kobietaniewracadoswojegozajęcia,
obserwujeWiktora,ażtennieznikniewgłębikorytarza.
WłodzimierzKrymskiczekanasynaprzybiurku,
wypełniajączaległądokumentację.Mocneuściskidłoni
iskąpeuśmiechynatwarzywystarczają,abywyrazić
ostrożnąradośćobumężczyzn.PrzykawieWłodzimierz
uchylarąbkatajemnicyostaniezdrowiasynowejikończy
prośbą:
–Tylko,amożeażpięćminut,Wiktor.Jestbardzo
słaba.Nałóżfartuchiidziemy.Teośmabraciszka.
IdziemyzobaczyćTymoteuszaKrymskiego.Dzielny
chłopak,niepoddałsięijestznami.Drugiegozchłopców
niestetynieudałosięnamuratować.Urodziłsięmartwy,
miałlicznewadyrozwojowe.
–Jaktodrugiego?Tobyłybliźnięta???
–Tak.Drugibyłznaczniemniejszy,dlategonieudało
namsięustalićtegoprzedporodem.Myślterazotym,
któryjestznami.
–Tato…–ZaskoczonyWiktorwskazujewzrokiem
nakwiaty.
–Niemamowy,chłopcze!Ktociebietuznimi
wpuścił?Przekażęwiązankęnaręcesiostryprzełożonej
dlacałegozespołu.Idziemy!
