Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dodajmy,żeCoppenolebyłzludu,iżepublika,
cogootaczała,równieżbyłazludu.Takwięc
iznajomośćmiędzynimaniąnastąpiłaszybko,
elektrycznie,rzekłbyścałągębą.Butnydocinek
pończosznikaflamandzkiego,poniżającydworaków,
poruszyłwewszystkichtychduszachplebejskichnie
wiemjużjakieuczuciegodności,takjeszczeniewyraźne
wwiekupiętnastym.Jakrównyrównego,zapanbrat
pończosznikpotraktowałJegoMiłośćkardynała!Słodka
zaistemyśldlategołapserdactwa,przywykłego
doszacunkuiposłuszeństwawobecpachołków
wielmożnejsłużbyjaśniewielmożnegostarostyprzy
najprzewielebniejszymopacieodŚwiętejGenowefy,który
samzkoleibyłtylkokoadiutorempanakardynała!
CoppenoledumniesięskłoniłJegoEminencji,który
zeswojejstronypozdrowiłmocnegomieszczucha,nie
ladacoznaczącegousamegonawetLudwikaXI.
Następnie,podczasgdyWilhelmRym,„mążroztropny
azłośliwy”,jaksięwyrażaFilipdeComines,jednego
idrugiegomierzyłodstópdogłowywzrokiemwyższości
inaigrawania,obajzajęliswesiedzenia,kardynałnieco
zmieszanyizakłopotany,Coppenolespokojnyiwyniosły.
Cokolwiekbądź–mówiłmożewduchutenostatni
–równiedobrymójtytułpończosznika,jakiwszelkiinny;
wieotymMariaBurgundzka,matkatejsamejwłaśnie
Małgorzaty,któradziśzamążwychodzi.Cokardynał,
tokardynał,alestokroćnierazgroźniejszypończosznik.
NiekardynałteżpotrafiłbynamówićGandawczyków
doukaraniafaworytówcórkiKarolaŚmiałego;
niekardynałuzbroiłswymsłowemduchatłuszczynałzy
iprośbykobiece,kiedyksiężniczkaFlandriiprzybyła
błagaćmotłochożyciedlaswychprotegowanych
usamegopodnóżaichszafotów;gdytymczasemdość
byłopończosznikowipodnieśćswójskórzanyłokieć,
byzrzucićwaszegłowy,jaśnieoświecenipanowieGuy
d’HymbercourtikanclerzuWilhelmieHugonet!
