Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
najmniejszegomasięrozumiećwzględunato,
żełachmanyClopina-Trouillefou,rozwieszone
nazłotogłowachpodwyższenia,raziływzrokjakgąsienica
napomarańczy.
Szczególnośćtejscenydotegostopniapodniosła
rumorwesołościiszaleństwawsali,żeniemogłotoujść
zaciekawionejwkońcuuwagikardynała;pochyliłsię
dopołowyiniedokładniejedynieujrzawszyohydnąkurtkę
żebraka,wyobraziłsobienaturalnie,żeżebrakbłagał
ojałmużnę,więcwzburzonytakąśmiałościązawołał:
–MościstarostoPałacu,dorzekimitegohuncwota!
–NaKrzyżPański!–odparłCoppenole,niepuszczając
rąkżebraka.–Tożtojedenzmoichprzyjaciół,jaśnie
kardynale!
–Dobrze!Takjest!Hejkolęda!–huknęłytłumy.
OdtejchwilimistrzCoppenole,zarównowParyżu,jak
iwGandawie„wielkiezachowaniewczerniposiadł,gdyż
–jakpowiadaFilipdeComines–mężowietejkrwi
zawżdytakowetammiećbędą,skorosięwporządkunie
trzymają”.
Kardynałprzygryzłwargiizwróciwszysiękuswemu
sąsiadowi,opatowiodŚwiętejGenowefy,rzekłzcicha:
–PrzedziwnychambasadorówprzysyłanamJego
MiłośćarcyksiążędlaoznajmieniaJmciMałgorzaty.
–WaszaEminencjanapróżnotylkogrzecznośćtraci
ztymiwałkoniamiflamandzkimi.
Margaritasante
porcos
[14].
–Powiedzraczej,opacie–odrzekłkardynałgłośniej
zuśmiechem–
PorcosanteMargaritam
[15].
Całeotoczeniezawtórowałouwielbieniemtejgrzesłów.
Ulżyłotoniecokardynałowi;skwitowałsięwtensposób
zCoppenole;ijegodowcipowirównieżprzyklaśnięto.
