Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
srebrnymidzwonkami,następniezaś,inajgłówniej,zjego
do​sko​na​łejbrzy​doty.
–ToQuasimodo–krzykniętojednogłośnie–dzwonnik
katedralny!Quasimodo,garbuszNotre-Dame!
Quasimodojednooki!Quasimodokoślawy!Brawo!
wy​bor​nie!ko​lęda!
Wi​dzimy,żeprzy​dom​kówbie​da​kowiniebra​kło!
–Nabok,nie​wia​styza​mężne!–krzy​czeliżacy.
–Lubktórenimibyćpra​gną!–pod​chwy​ciłJo​an​nes.
Ko​bietyistot​nieza​kry​wałyso​bietwa​rze.
–Ach,obrzy​dliwamałpa!–wo​łałynie​które.
–Nie​mniejzło​śliwa,jakbrzydka!–do​da​wałyinne.
–Tosza​tan!–mó​wiłajedna.
–MnienieszczęściedałozamieszkaćkołoMaryiPanny
–opowiadaładruga–wnocysłyszę,jaktobrzydactwo
poda​chachsięgrze​bie.
–Zko​tami.