Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
ROzdziałdRugi
jawiaćsięwsłowach,któredzieckopowtarzazadorosłymi,
służyjednakdoodtwarzaniadźwiękówptakalubgrzechota-
nia,adzieci,którenieużywająjeszczesamogłoskii,naśla-
dująszczekaniepsówzapomocądźwiękówdidilubświergot
wróblazapomocątiti,bibibiczypipi”1.
Wydajesię,żenaśladowaniedźwiękówzwierzątczyma-
szynnależydodziwnegoiskomplikowanegowymiarudzie-
cięcejmowy,którejdokładnystatusjestwysoceniejasny.Czy
dźwięki,którychdzieckoużywawonomatopejach,toostat-
niepozostałościzapomnianegowinnychsytuacjachgawo-
rzenia,czyteżmamydoczynieniazpierwszymiznakami
nadchodzącegojęzyka?Takczyinaczej,wykrzyknieniawska-
zująnato,żejęzykdzieckarozwijasięniejednoli
cieinieline-
arnie;sugerują,żejakkolwiekkonsekwentnierozwijałaby
siępewnamowa,zawszenosiwsobieelementy-śladylub
zapowiedzi-innej.
Wtymsensiedziecinieróżniąsięzasadniczooddorosłych,
którymisięstaną.Wtychsamychlatach,wktórychJakob-
sonpisałswojąprzełomowąpracęonabywaniuiutracieję
zy-
ka,jegodobryprzyjaciel-NikołajSiergiejewiczTrubieckoj,
zktórymwielelatwcześniejzakładałPraskieKołoLingwi-
styczne-wykazał,żeonomatopejenależądopewnejspecy-
ficznejkategoriiwypowiedzi,którajestwspólnadladzieci
idorosłych.Podkoniecczwartegorozdziałujegoniedokoń-
czonego,monumentalnegodziełaPodstawyfonologii,pozde-
finiowaniukażdegojęzykajakoskończonego„fonologicznego
systemufonetycznychcechdystynktywnych”,któryokreśla
właściwemusamogłoski,spółgłoskiiprozodię,Trubieckoj
do
dałostatniąsekcję,będącączymśwrodzajudodatku.Są
tokrótkie,aledalekoidącerozważanianatemattego,co
na
zywaon„elementamidystynktywnymianomalijnymi”po-
szczególnychjęzyków.„Oprócznormalnegosystemufono-
