Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
własnejwartości,byłaktywnyjakoosobauczącasię,znałswojemocneisłabestrony,
gdyżtostajesięźródłemmotywacjiwewnętrznejnarzeczwłasnegorozwoju.Ze-
wnętrznyprzymusinarzucaniedzieciomtakiegosamegotempapracy,zamiastje
wspierać,negatywnieoddziałujenaichrozwój,aczasemgoblokuje”.Wprocesiewy-
chowaniafizycznegooraztreningusportowegojestmiejscenawydawaniepoleceń,
nakazówizakazów,alezposzanowaniempodmiotowościzawodnika.Dlategoichpod-
stawąjestatmosferawspółpartnerstwa.Partnerstwowówczasobejmujedostrzeganie
izrozumienieucznia,wychowanka,zawodnikaiichproblemówprzeznauczyciela,
trenera,anadewszystkozawieraszacunekdlaniego.Takiepartnerstwotworzysy-
tuacjesprzyjającesamodzielnymwyborom,dokonywanymdladobraucznia,zawod-
nika,anieznakazunauczyciela,trenera.
Wprocesiewychowaniafizycznegoorazwtreningusportowymukierunkowa-
nymnadialogkażdyzpartnerówpowinienmiećpoczuciegodnościiwartości,dlatego
teżmożesięrewanżowaćtymsamymwrelacjachdoinnychosób.Podstawądialogu
wsporciejestwspółpracaiwspółdziałanie.Sportstwarzanajlepszemożliwości,jakie
trudnojestuzyskaćwinnychdziedzinachżycia.Wyzwalawiaręjednostkiwewłasne
możliwości.Sprzyjakształtowaniupostawtwórczychiinnowacyjnych.Klarowniewy-
znaczarolędoodegraniapodczastreninguipodczaszawodów.Dialogjestzjawiskiem
pożytecznymipożądanym,jednakżepamiętaćnależy,iżniejesttakłatwyioczywisty
douzyskania.Istotęjegostanowirozmowa,któramożeprzecieżprzynosićróżne
efekty.Niezawszeprzecieżiniekażdamożewzmacniaćrelacjemiędzyludźmi.Ko-
munikatywnośćmożeprowadzićdoróżnychrezultatów.Wnaszychrozważaniach
chcemy,abyludziłączyła,aleprzecieżnierzadkozdarzasię,żedzieliludzi.Dowodzi
topotrzeby,wręczkoniecznościprzygotowania,wychowaniaczłowiekadodialogu
[Nowocień2021].Dialogedukacyjnyzmuszadoprzekraczaniawłasnejindywidualno-
ściispostrzeganiarzeczywwymiarzeobiektywnym.Dajemożliwośćpoznaniawłasnej
natury,postawyemocjonalnejiuczuć,rozwijasferęintelektualnąimoralną.
,,Dziecko,każdedzieckojestwielkimodkrywcą,najpierwodsłaniaiwydobywa
naświatłodziennearchetypywłasnychzachowańbiologicznych,lecztakżetwórcą
rzeczyinowychświatów,októrychjeszczeniewie,żeistnieją,zktórymispotykasię
iprzeczuwaichbliskośćwkulturze.Wychowaniedzieckaodsamegopoczątkuma
dwojakicharakter,dziejesięjednocześniewnaturzeikulturze.Wpierwszymokresie
rozwójosobowośćdzieckazależywgłównejmierzeoddyspozycjiwrodzonych,zdolno-
ściiinteligencji,wdalszymrozwojużyciedzieckawcorazmniejszymstopniujest
organizowaneprzezinstynktyipopędynaturalne,wymagaononatomiastwiedzy
isprawności,któretrzebanabywaćwtokudługichwysiłkówopartychnazdyscypli-
nowanejiodpowiedzialnejpostawiemoralnej,ofiarności,życzliwościwspotkaniu
zinnymi.Kulturajestwięcnietylkosposobemzabezpieczającymistnienienałonie
przyrody,lecztakżezespołemform,doświadczeńiwartościnadbudowanychponad
prymitywnymświatemnatury,jakokrajobrazludzkiejcywilizacjiikulturyduchowej”
[Zuchora,2014,s.46].
Przezwiekiustaliłsięmodelszkołyusiłującejspożytkowaćdlaswychcelówwe-
wnętrznądynamikęrozwojubiologicznegodzieckawpowiązaniuzrozwojemjegoza-
interesowań,potrzebidążeń,wpływającychnapełnyrozwójosobowości.Jesttomo-
delszkołynauczającejizarazemwychowującej.Warstwabiologicznaiemocjonalna
wskazujeczegonależysiętrzymać,żebyuzyskaćsatysfakcjężyciową.Zakładamy,że
dobrejestwżyciuto,comadługątradycję,jestsprawdzonedoświadczalnie.Warstwa
18
