Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Ciąglezmieniającasięrzeczywistośćekspansjamultimedialnychśrodków
przekazuinformacji,komputeryzacja,gwałtowneprzemianyekonomiczne,jak
ispołecznestawiaprzedkażdymczłowiekiemkoniecznośćszybkiejadaptacji,
zdobywanianowychdoświadczeńiumiejętności.
Przyswajaniepotrzebnychinformacji,zaznajamianiezotaczającymnasświatem
iwłaściwejegorozumieniestajesięmożliwedziękiopanowaniupodstawowych
umiejętności:poprawnegoczytania,pisania,wykonywaniaoperacjinaliczbach
irozumowaniaarytmetycznego.Powinnomiećtomiejscewpoczątkowymetapie
naukiszkolnej.Niezawszejednaktaksiędzieje.Wśródbardzodużejgrupydzieci
dobrzeradzącychsobiewszkolemożemyspotkaćteżtakie,któremimowszelkich
starańmajągorszewynikiwnauce.Dzieci,wstosunkudoktórychśmiałopowiemy,
żemajątrudnościwuczeniusię.
Trudnościtemogąsiępojawiaćnażnympoziomieedukacjiszkolnej.Powo-
dują,żeuczeńniepotrafiwczasieprzewidzianymprogramemnauczaniaprzyswoić
sobieokreślonejwiedzyiumiejętności.Wtymznaczeniustanowiąprzyczynę,
azarazempierwszyetapniepowodzeńszkolnych.
Trudnościwuczeniusięszczególnieistotnegoznaczenianabierająwpoczątko-
wymokresienauki,rzutująbowiemnacałąkarieręszkolnądziecka,nierzadkona
możliwościzdobyciawykształceniaczydalszelosyżyciowe.
Miarąniepowodzeńszkolnychsąnietylkogorszewynikiwnauce,aleprzede
wszystkimsubiektywneproblemy,zjakimiborykasięuczeń.Chęćnieodstawania
odrówieśnikówzklasy,spełnianiaoczekiwańrodzicówinauczycieliczęstoprowa-
dzidoogromnegowysiłkuinakładupracyniewspółmiernegodouzyskiwanych
efektów,coniepozostajebezkonsekwencjidlasystemunerwowegodzieckaijego
dalszegorozwoju.
Zproblematykątrudnościwuczeniusięatymsamymichnastępstwemnie-
powodzeniamiszkolnymimamydoczynieniataknaprawdęodpoczątkuistnienia
szkoły.Jednakniesposóbzaprzeczyć,żejesttowciążtemataktualny,wymagający
nowegospojrzenianaszkołęiucznia,przeżywającyrenesanswzwiązkuzkoniecz-
nościąprzygotowaniapolskiegosystemuedukacjidoaktualnychpotrzebrynku
igospodarkinarodowej.
Ojegoaktualnościniezaprzeczalnieświadczyfaktzwiększającejsięcorocznie
liczbydziecikierowanychnabadaniadoporadnipsychologiczno-pedagogicznych.
Sątodzieci7-letnie,którenieosiągnęłygotowościdonaukiszkolnejorazuczniowie
klasI–IIImającytrudnościwczytaniu,pisaniuczyliczeniu(zob.Opolska1997,
Jakubowicz1999,Wilgocka-Okoń2003).