Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
gałęzienaparkanie,nadająculiczcemalowniczywygląd,gra-
nitowyszczytOrtobeneijasnobłękitnegóryOlienyzamykały
horyzont.
CiotkaAnneddaurodziłasięidorastałatam,wtymzakąt-
kupełnymczystegopowietrzaimożedlategopozostałanaza-
wszekobietąprostąiczystąjaksiedmioletniedziecko.Wogó-
lecałesąsiedztwozamieszkanebyłoprzezludzipoczciwych,
przezdziewczęta,którechodziłydokościoła,przezrodziny
oprostychobyczajach.
CiotkaAnneddacochwilastawaławotwartejbramie,roz-
glądałasięnawszystkiestrony,iznówwracaładośrodka.Są-
siadkitakżeoczekiwałypowrotuwięźnia,stojącwdrzwiach
lubsiedzącnatopornychkamiennychławach,opartych
ościanę.KotciotkiAnneddymedytowałwoknie.
Iotorozległysięgłosyikrokiwoddali.Jednazsąsiadek
szybkoprzebiegłaprzezuliczkęiwetknęłagłowęwbramę
ciotkiAnneddy.
—Tooni.Jużsą!—zawołała.
Kobieta,roztrzęsiona,wyszłanadwórjeszczebledszaniż
zwykle.Wjednejchwiligrupamieszkańcówwdarłasięna
uliczkę,awyraźniewzruszonyEliaspodbiegłdomatki,po-
chyliłsięiuściskałją.
—Następnegozastolat,następnegozastolat
3
—mam-
rotałapłaczącciotkaAnnedda.
Eliasbyłwysokiiszczupły,obardzojasnej,gładkiejtwarzy.
Miałczarne,krótkoobciętewłosyibłękitno-zielonkaweoczy,
adłonieitwarzwydelikaconeprzezdługąodsiadkę.
Wszystkiesąsiadkigromadziłysięwokółniego,odpychając
innychmieszkańców.Ściskałymudłoń,życząc:
—Podobnegonieszczęściazastolat.
3.Sardyńskieżyczenie,składanezwłaszczaosobiezwolnionejzwięzienia:
„Następnego(podobnego)nieszczęściazastolat”.Odpowiedźpowinnabrzmieć:
„DopomóżBóg”—przyp.tłum.
7
