Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Znowu?Czemutymrazemzawdzięczamtowyróżnienie?
–Jestjakiśproblem.Wyjaśniącinamiejscu.
Weszłamdosali,gdzieszanowneczłonkiniezasiadały
wniezmienionymskładzie.Majoris,jakzawszeszykownaielegancka,
podniosławzrokznadksięgi,wktórejstarałysięznaleźćodpowiedź
nato,jaksięmniepozbyć.
–Witaj,Polu–powiedziaładostojnymtonem.
–Czymmogęwamsłużyć?
–Niebędęowijaćwbawełnę.Mamyztobąproblem.Jesteś
wyjątkiem,zjakimniemiałyśmydotąddoczynienia,ipopełniłyśmy
błąd.
–Błąd?
–Niedopełniłyśmypewnejformalności.Myślę,żetodrobiazg.
–Czymożeszwyrażaćsięjaśniej,Majoris?
–Niemożemycięjutrozaprzysiąc,ponieważniemamyzgody
twojejmatki.
–Acóżtozabrednie?!
–Elea,jakcidobrzewiadomo,byłatwojąbabką.Przekazała
cimoc,ponieważniemiałażeńskiegopotomkawpierwszejlinii.
Tooczywiściemożliweidozwolone.Jednakżezgodęnatomusi
wyrazićtwojamatka.
–Znamtoprawo.Dziwimnie,żetakpóźnodotegodoszłyście.
Alemamdlawasniespodziankę.Mojamatkanieżyje!
–Tonieprawda.
–Jaktonieprawda?Eleamówiła,żemoirodzicezginęli,kiedy
byłammała,ionajakojedynamiałaprawodoopiekinademną.
–Jakjużpowiedziałam,tonieprawda.–Jejtonniewyrażałani
cieniawspółczuciaczyempatiiwsytuacji,któraspadłanamniejak
gromzjasnegonieba.–Chybarozumiesz,dlaczegoniemożeszwziąć
udziałuwjutrzejszymsabacie?–mówiłaspokojnie,odsuwając
