Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skądsiębiorącząstkiprzybywającedoszczelin1i2wpierwszej
przesłonie.Nadalmożemyprzewidywać,cosięwydarzypozaprzesłoną
(np.jakabędzieamplitudaodpowiadającaosiągnięciuprzezcząstkę
punktu
x)
,zakładając,żedysponujemydwiemaliczbami:amplitudą
odpowiadającąprzybyciucząstkido1iamplitudąodpowiadającą
przybyciucząstkido2.Innymisłowy,ponieważamplitudyzdarzeń
następującychposobiemnożąsię,jaktowidaćzrównania(3.6),
wszystko,cowamjestpotrzebnedokontynuowaniarozważań,to
dwieliczby–wtymszczególnymprzypadku
<1|5>
i
<2|5>
.Tedwie
liczbyzespolonesąwystarczającedoprzewidywaniacałejprzyszłości.
Natymwłaśniepolegaprostotamechanikikwantowej.Jaksięokaże
wnastępnychrozdziałach,podobnyproblemwystąpiprzyokreślaniu
warunkówpoczątkowychprzezdwielubkilkaliczb.Oczywiście,liczby
tezależąodpołożeniaźródłai–byćmoże–odinnychszczegółów
układueksperymentalnego,alemająctedwieliczby,niepotrzebujemy
znaćwięcejżadnychszczegółów.
3.2
Obrazinterferencyjnydlaukładudwóch
szczelin
Chcielibyśmyterazrozważyćproblem,którymzajmowaliśmysię
wpewnychszczegółachwrozdz.37(t.I,cz.2).Tymrazemuczynimy
to,korzystajączzaletpojęciaamplitudy,ażebypokazaćwam,jaksię
zniegorobipraktycznyużytek.Rozpatrzymytensameksperyment,
którypokazanybyłnarys.3.1,tymrazemjednakzdodatkowym
źródłemświatłaumieszczonympozadwiemaszczelinami,jakprzedsta-
działo
elektronowe
1
2
źródło
światła
D1
D2
wiononarys.3.3.Wrozdziale37(t.I,cz.2)otrzymaliśmynastępujący,
interesującywynik:jeżelipatrzyliśmynato,cosiędziejezaszczeli-
ną1,iobserwowaliśmyfotonystamtądrozproszone,tootrzymany
wpunkcie
x
rozkładelektronówwkoincydencjiztymifotonamibył
takisam,jakgdybyszczelina2byłaprzesłonięta.Całkowityrozkład
elektronów,którebyłynzauważone”alboprzyszczelinie1,alboprzy
szczelinie2,byłsumąoddzielnychrozkładówiróżniłsięcałkowicie
Rys.3.3.Eksperymentmającynacelu
określenie,przezktórąszczelinęprzechodzi
odrozkładuotrzymanegowprzypadkuwyłączonegoźródłaświatła.
elektron
Byłotoprawdziweprzynajmniejwtedy,gdyużywaliśmyświatłaowy-
starczającomałejdługościfali.Jeżelidługośćfalibyławiększa,także
niebyliśmypewni,wpobliżuktórejszczelinynastąpiłorozproszenie
światła,rozkładstawałsiębardziejpodobnydorozkładuotrzymanego
wprzypadkuwyłączonegoźródłaświatła.
Zbadajmy,jakijestprzebiegzjawisk,posługującsięnasząnową
notacjąistosujączasadyskładaniaamplitud.Dlauproszczeniazapisu
przez
o1
oznaczymyponownieamplitudęprawdopodobieństwa,że
elektronprzybędziedopunktuxprzezszczelinę1,toznaczy
o1“<x|1><1|5>.
3.2Obrazinterferencyjnydlaukładudwóchszczelin
7
