Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
.
Wstęp
miejsca”
10
.Cytowanyautorzaznaczanawet,że„toniehermeneutykaokreślarozwój
filozoficznejmyśliSchleiermachera,lecznaodwrót,tomyślfilozoficznawpłynęłana
zasadyhermeneutycznejinterpretacji”11.DlategozcałąpewnościąSchleiermacher
niejestfilozofemhermeneutycznym.Nawetwopiniientuzjastyjegodorobku,jakim
jestManfredFrank,Schleiermachernieformułujeogólnejhermeneutycznejteo-
rii.Zapoczątkowujejedynieewolucjęhermeneutykiwkierunkufilozofii12.Kolejne
generacjefilozofównawiązującychdohermeneutyki(Dilthey,Heidegger,Gadamer,
Ricoeur)niedostrzegływsposóbpełnyroliwystąpieniaSchleiermachera.Jego
rolawhermeneutycznymmyśleniuwspółczesnejfilozofiiograniczałasięjedynie
doufilozoficznieniahermeneutyki.Współczesneoddawaniesprawiedliwościjego
dziełuidocenieniejegodokonańniemożewięcpodważyćfaktu,żezainspirował
onfilozofięhermeneutycznąjedyniepośrednio.Jestkimśznaczącymdlapowstania
hermeneutykifilozoficznej,aleniehermeneutycznejfilozofii.Patrzączobecnego
punktuwidzenia,zapoczątkowałonzmianęmyślifilozoficznej,aleniezainicjował
bezpośredniofilozofiihermeneutycznej.
Dlategozamierzamograniczyćrozważanieinspiracjifilozofiihermeneutycznej
dopoglądówNietzschego,któregoznaczeniedlapowstaniatejfilozofiibywacza-
semwręczprzeceniane,orazdomyślicieli,którzyrzeczywiścieprzyczynilisiędo
jejpowstania,czylidoDiltheyaiHeideggera.
Częśćdruga,poświęconaomówieniudokonańklasykówfilozofiihermeneu-
tycznej,niebędzie,zoczywistychwzględów,próbąpodsumowaniaichdorobku,
leczzostanieukierunkowanawyłącznienaproblemyistotnedlafilozofiiherme-
neutycznejiżywodziśdyskutowane.Nawiążędorozległychbadańdokonańtych
myślicieliidoprowadzonychznimidyskusji.
Omówienietychdyskusjibędziekontynuowanewczęścitrzeciej,gdyżradyka-
lizowaniefilozofiihermeneutycznejwiążesięzkrytycznymnamysłemnadpropo-
zycjamiobuklasyków,wszczególnościGadamera.Tojegotwórczośćkojarzysię
bowiemprzedewszystkimzfilozofiąhermeneutycznąidlategokorektyjejrozu-
mieniamusząsięłączyćzodniesieniemwłaśniedojegopoglądów.Wtejczęści
nawiążędodwóchnajbardziejznaczącychpróbradykalizowaniafilozofiiherme-
neutycznej,czylidopoglądówVattimaiCaputa.Ukazanezostanązarównoatuty,
jakiograniczeniatychprób,copozwoliodpowiedziećnapytanie,czystanowią
oneszansęrozwojutejfilozofii,czyteżmożesąoznakąutratyjejsamodzielności
irozpłynięciasięjejkonturów.
Pewnezawężenieperspektywybadawczejdotwórczościkilkufilozofówumoż-
liwi,takąmamprzynajmniejnadzieję,wyznaczeniekierunkurozwojufilozofii
10Ibidem,s.29.
11Ibidem,s.212.
12Por.P.Dybel,Oblicza…,s.127.
