Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
HedonizmteoretycznyiprawoEhrenfelsa
Jestrzecząniemożliwą,cokolwiekbysię
mówiło,oderwaćsięodwłasnegodobra.
Leibniz
(Nowerozważania,2:20:5)
I.TEZAHEDONIZMU
1.HEDONIZMPRAKTYCZNYITEORETYCZNY.Rozprawaniniejszama
celinstrumentalny.Jestjedynieteoretycznymprzygotowaniem
gruntudoszczegółowejijednoznacznejodpowiedzinapewne
prostepytanie.Pytanietobrzmi:ileprawdyjestwhedonizmie?
Stawiającwskazanepytanie,trafiasięodrazunaogromną
przeszkodę.Rychłobowiemokazujesięwtedy,żeniejestwcale
jasne,cowłaściwiewhedonizmiesiętwierdzi,aniczemudokład-
niesiętamprzeczy.Niewiadomonawet,jaktezahedonizmu
brzmiwswoimsformułowaniuostatecznym,któredlanaszego
pytaniamożnabyprzyjąćzakanoniczne.Trzebazatemtezętę
sformułowaćnajpierwsamemualbowybraćktóreśzesformu-
łowańjużistniejących-ikanonicznośćtegowyboruuzasadnić.
Tezahedonizmuwystępujewdwóchwersjach:teoretycznej,
którąnazywasięteżDopisową”lubDpsychologiczną”,iprak-
tycznej,którąnazywasięteżDnormatywną”lubDetyczną”.
Wswejwersjiteoretycznejtezaowastanowipewnetwierdzenie
antropologiczne:wyrażajakiśpoglądnanaturęludzką.Wswej
wersjipraktycznejjestonadyrektywąaksjologiczną:zaleca
