Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dodającałościżółtegokoloru.Dopierowtedymłoda
matkaodżywa,jakbytejesiennekwiatybyłykluczem
dojejduszy.
Wioskąodniepamiętnychczasówrządziklan
onazwiskuYi.Sąwłaścicielamiziemiuprawnej
iokolicznychlasów.Mieszkająwokolicyodtakdawna,
żeichgłosważniejszyjestodinnych.Zajmującentrum
wioski,niematampośródnichnikogooinnymnazwisku.
Wszyscysądlasiebieciotkamiiwujkami,dzieląich
conajwyżejdwieliniepokrewieństwa.Przyjezdnym
wolnosięosiedlaćdopieropięćdziesiątmetrów
odcentrumwioski.Napierwszyrzutokawszystko
sprawiawrażeniejednejcałości,istniejejednakwwiosce
wyraźny,choćniepisanypodziałnastarychinowych.
Cinowistawiająswojedomyzaprzyzwoleniemlubprzy
cichejobojętnościklanuYi.Toludzie,którzypowojnie
koreańskiejniemieligdziesięudać,tacy,którymnie
wyszłowmiastach,czasempoprostuzwyklitułacze.
Tahistorianawetniezasługujenawłasnąopowieść.
Zaczynasię,kiedymatkadzieckawychodzizajednego
zprzyjezdnychiprzeprowadzasiędowioski.Tutejsi
mieszkańcypracująalbowpolu,naziemiklanuYi,albo
służąwichdomach.Wszyscyzwyjątkiemmężanowo
przybyłej–tenpracujewfabrycebutówwmieście
J,godzinęjazdyautobusemodwioski.Maładziewczynka
przezcałeswojedzieciństwoniedowiesię,czyjejojciec
byłtamkierownikiem,czyszeregowympracownikiem.
Ilekroćpytałaotobabkę,tarazodpowiadała,
żedyrektorem,innymrazem,żezwykłymszewcem.Nikt
nigdyniemógłdojśćdotego,czymmężczyzna
zajmowałsięwpracy.Takczyinaczej,jasnejest,żejej
ojciecniemiałnicwspólnegozpracąwpolu,głównym
zajęciemsąsiadów.
