Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Napodstawieaktualnychdanycholudzkimgenomiewanalizowanejsieciznalazło
się226genówzwiązanychzprocesemstarzeniasię(geny,którezidentykowano
wmodelowychbadaniachludzilubzwierząt,jakowpływającenazmianyprocesu
starzeniasięwcałościlubwznacznymstopniu)oraz1317genówzwiązanychzcho-
robamipodzielonymina20klas,zgodniezpierwotniezajętymnarządem.Znaleziono
105genównakładającychobazjawiska,tj.trzykrotniewięcej,niżsięspodziewano.
Analizująctęteoretycznąsystemowąkonstrukcjębiomatematyczną,dowodząoni,że:
a)genyzwiązanezestarzeniemsięichorobamileżąbliżejsiebie,niżwynikałoby
tozprzypadku;
b)chorobymożnapodzielićnadwiegrupy:ARD(age-relateddiseases),tj.genetycz-
niebliskiestarzeniusię,jaknp.nowotwory,chorobygruczołówdokrewnych,choroby
neurologiczne,orazNARD,tj.niewykazującetejbliskości(np.chorobykości,uszu,
nosaigardłaoraznerek);genydotycząceARDsadowiąsięwsiecicentralnie;
c)genyzwiązanezestarzeniemsięmająpoważnywpływnawielochorobowość,
zwłaszczawgrupieARD.
Ponadto,zewolucyjnegopunktuwidzeniapresjadoborunaturalnegomożecza-
semzacieraćgranicęmiędzypatologiąakompromisemewolucyjnym(trade-off),gdy
mutacja/cechawywołujewzrostjednegoskładnikadostosowaniaprzyjednoczesnym
ograniczaniuinnego(patrzpodrozdz.1.6).
1.5.2.Teoriezaprogramowanegostarzeniasię
(mechanizmywewnętrzne)
Doteoriirozwojowo-genetycznychstarzeniasię,wedługktórychjestonofragmentem
continuumżyciaijestzaprogramowane(programmedsenescencetheory)jakmechanizm
zegarowy(aging-clocktheory),możnazaliczyćprzedstawioneniżejteorie.
Teoriagenówdługowieczności(zwanychgerontogenamilubwitagenami),którą
ożywiłybadaniadoświadczalnenadrożdżach,nicieniachimuszkachowocowych.
Większośćbiogerontologówzaprzeczaistnieniuspecycznychgerontogenówwpro-
cesiestarzenia(patrzpodrozdz.1.6).Długowiecznośćwbadaniachbliźniątsugeruje
genetyczneuwarunkowaniewokoło25%.Natomiastniedasięwykluczyćmnogich
gerontogennychwpływówtowarzyszącychaktywnościwielugenówwprocesachste-
rowaniaważnymiścieżkamimetabolicznymi,trudnojednakudowodnićcelowośćich
działania.Wodróżnieniuwięcodgenetycznegoprogramurozwojuorganizmuniema
zgodynaistnieniegenetycznejkontrolidługowieczności.Występująjedyniegenetycznie
uwarunkowanereakcje(naprawy,ochrony,odtruwaniaisprzątaniaodpadów),które
zżnymskutkiemwydłużajążycie,alektórychniedoskonałośći/lubwypracowany
ewolucyjniekompromisnaprawczyitakobjawiasięstarzeniemorganizmu.
Zjawiskodługowieczności(łac.longaevitas,ang.longevity)oddawnainteresujebio-
logów.Wiadomo,żedługowiecznośćkorelujewprostzdługościąokresuwzrastania
(dookresudojrzałości)orazzmasąciałaiwzględnąmasąmózgu(tj.masąmózgu
wstosunkudomasyciała).Odwrotnezwiązkikorelacyjneznalezionomiędzydługo-
wiecznościąssakówaszybkościąprzemianymaterii,rodnością(fertility)istopniem
obciążeniastresowego(wyrażonegonp.nasileniemtworzeniaROS).Modelowymprzy-
kłademmutacjizwiązanejzprzedwczesnymstarzeniemsięsąmyszyα-kl
/,tj.ze
21