Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niezwykłanawetjaknaMoskwę,studenckaczapka
zwróciłamojąuwagę.
KnutsbierzeIntęzarękę,przezchwiląpatrząnasiebie,
uśmiechającsięjakdzieci,któremajądoukryciajakiś
sekret.
–Prawdajesttaka,żezaprosiłaśmnienabal
absolwentów,ajamiałemsesjęiegzaminy,niemogłem
przyjechać.Napisałemdociebieczułylistzprzeprosinami
i…
Kobiety
MonologKnutanatematpłcipięknej:
–Zawszekochałemkobietyiodczuwałemwobecnich
wdzięczność.Kiedysiedziałemwobozie,wszystkie
wierszepoświęcałemIncie.Samazbudowaładom,
chociażpowinientozrobićmężczyzna.Miałemmiejsce,
doktóregomogłemwrócić,ikobietę,któranamnie
czekała.PiszącmonografięomoimżyciuJānisRokpelnis
zacytowałnauczycielkęliteraturyzliceum(uczyłanas
obu,alewróżnymczasie,chodziliśmydotejsamej
szkoły):pamiętamjąjakopięknąimądrąkobietę.
Podczasomawianiatwórczościepokiromantyzmu
powtarzałauczniom:„Poetapoświęcawierszeswojej
ukochanejtylkodoślubu”.
Obóz:druty,strażnicy,tobyłonarzuconezzewnątrz,
niemiałemnatowpływu.Wszystko,coniewiązałosię
zobozem,pozwalałomizachowaćwewnętrznąwolność.
Czasamimyślałemosobiejakożołnierzu,którego
wczasiewojnywziętodoniewoli,takmibyłołatwiej.
Pomoimpowrocieżycieszłowróżnychkierunkach
iadresatkimoichlirycznychwierszybyłyróżne,ale
najpiękniejszewierszenapisałemdlaInty.
Łyżka
–Życie„zeka”[więźnia,skrótodrosyjskiegosłowa
zakluczonnyj
–przyp.autora]związanejestzłyżką–
mówiKnuts,wspominającobóz.Mówiteżodrutach,
