Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
GdzieśdalekostądRW2010StanisławTruchanTAOARIADNY
Gdybytobyłomożliwe,Danielpodniósłbyswójnowy,sosnowickidomjak
budkędlaszpakówipostawiłbygogdzieśwKamieniu.Oczywiściewbezpiecznej
odległościoddomustryjkaijegozakochanejwJustinieBieberzelatorośli.Albo
możewChodorowie.Wkażdymraziewtamtejokolicy,wswoichrodzinnychstro-
nach.Tambyłojegomiejsce.
Przezpięćlat,jakostudent,wkażdyweekendjeździłpociągiemzKrakowado
Kamieniaizpowrotem.Teraz,poprzeprowadzce–mimoniewątpliwejulgi,zjaką
opuszczałstarydom–wciążmiałwrażenie,żewędrówkatrwa.Czułsięjakturysta,
którynaczasnieokreślonywprowadziłsiędohotelu.WSosnowicybyłomudobrze
–aleniepotrafiłuwolnićsięodwrażeniatymczasowości.
–Eee...Co?
Taksięzamyślił,żenieusłyszałpytaniaojca.
–MówiłemoKrynicy.Myślałem,żezarazpotemtrzebabędzieplanowaćwese-
le.Ktośmicośmówiłojakiejśdziewczynie?
Danielodwróciłsię,byukryćzmieszanie,imachnąłręką,dającdozrozumienia,
żeniemaoczymmówić.Terazjużledwopotrafiłsobieprzypomniećimiętejstu-
dentki.Niewiedziałnawet,skądpochodziicostudiuje;przecieżniezdążylinawet
dłużejporozmawiać.Wiedziałtylko,żezimowąsesjęzaliczyłabezproblemów.No
i...pamiętałpieprzykwokolicachlewejłopatki.
–Tooktórejjutrojedziesz?–Ojcieczmieniłtemat.
–Ósmadwadzieściacztery.Niebędęprzepłacałzapospieszny,boteżsięwle-
czejakślimak.
–Izostanieszdopojutrza?
–Chybatak.
***
Sandraweszładoprzedpokoju,zrzuciłabuty,założyłakapcie,poczymciężkousia-
dłanakrześlewkuchniisięgnęłapokartonsokugrejpfrutowego,przedchwiląnapo-
14
