Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podrażniony.
—Ha,ha,ha!Otrozkosz!—zaśmiałsięŁechtienko.
Andziaczułaciągledokołasiebiejakiśdwuznaczny,niemiłynastrój,
niedopowiedzenieczegośniejasnegodrżałowśmiechunaczelnika
iwwykrzyknikachobecnych.
—Niemasiępanczegotakcieszyć—wybuchnęławreszcie.
—Żadnejzbrodniniepopełniłam,tylko…leżałamumyślnie…pod
pociągiem.
—Co?Co?!Andzia,copleciesz?
Naczelnikwytrzeszczyłoczyiustarozdziawił.
—Tak,położyłamsięumyślniepodpociągtowarowy,żeby
wiedzieć,jakietojestuczucie,idlategomamten„kazionny”piasek
nasukni.Jaśnicniewinien,onmiępowstrzymywałiniepozwalał
nato.
Powiedziawszytojednymtchem,zerwałasiękuwyjściu,cała
płonąca.
—Aneczko,czyśtyprzytomna,cotywygadujesz?…Zaczekaj!…
—zawołałKościesza.
—NiechJaśopowie,jakbyło,onwidział.
Rzekłszyto,wybiegłazpokojuprawiejużzpłaczem.
1Szynel—męskipłaszcz.
2Rels—szynakolejowa.
3Plant—ścieżkawzdłużtorówkolejowych.
