Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tozestronyJonathanacelowyzabieg–wysłane
zwyprzedzeniemkufrybyłybygwarancją,żenie
rozmyśliłabymsięwostatniejchwili.
Cośtakiegojaknajbardziejmogłosięwydarzyć.
Kiedynadszedłdzień,wktórymtataijaprzywieźliśmy
kufrynastacjętowarowąiprzekazaliśmyjemężczyźnie
zaladą,dotarłodomniewpełni,żestawiamwłaśnie
olbrzymikrokwnieznane.Niecooszołomiona
przyglądałamsię,jakważonoioznaczanomojekufry,
poczymwsadzonojenawózekizabrano.Wtych
kufrachbyłymojeksiążki,pościel,rzeczyosobiste
iprawiecałamojagarderoba.Wydawałomisię,żeoto
dużaczęśćmojegożyciawytoczyłasięwrazztym
wózkiem.Przezchwilęstrachznówścisnąłmigardło
ipoczułamimpuls,bywyrwaćsiępędem,zebraćkufry
zpowrotemipośpiesznieudaćsiędodomu,domojego
pokoju.Jednakzamiasttouczynić,odwróciłamsię
szybkoiprawiepotknęłamsięwychodzącpośpiesznie
zbudynku.Tatamusiałsięmocnonatrudzić,abymnie
dogonić.
–Azatemtenetapmamyjużzasobą
–powiedziałamcicho.Starałamsię,byzabrzmiało
totak,jakbymcieszyłasię,żeudałomisięodhaczyć
jeszczejednozadaniezmojejwspaniałejlisty.Myślę,
żetataprzejrzałmójblef,boodpowiedział
miserdecznie,alezupełniezmieniająctemat.
–Widziałemzachwycającykapelusikwtym
eleganckim,małymsklepikuobokEatons.Wyglądałjak
skrojonypodciebie.Możepójdziemyobejrzeć
gorazem?
