Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uczciwi,no,powiedzmy–zewzględówcałkowicie
altruistycznych,ot,tak,zpoczuciarównowagimoralnej,
zprostejświadomościzłegoidobregoalbonawet
zpopęduserca?
Spojrzałnamnieprzeciągle.Wjegooczachustępowała
wyraźnierozpacz,apozostawałasamaironia.
–Todobre,copanpowiedział.Przecieżpansamwto
niewierzy.Panchcetylkowtouwierzyć.Zbierapan
bukiecikkomunałów,którymichcemniepanprzekonać,
odnoszącprzytymskutekcałkiemodwrotny
odzamierzonego.Czyuważapan,żeuczciwośćludzką
możnajakośuzasadnić?Czysądzipan,żegdybyniebyło
strachuprzedkarą,tojakakolwiekgromadaludzka
mogłabywogólezrozumiećpojęcieuczciwości?
Zrobiłomisięcałkiemnieswojo.
–Wiepanco–powiedziałem–proszęmipokazaćten
rower.Zchęciągosobieobejrzę.Tozawszepodnosi
naduchu.
Skłoniłgłowązniesmakiem.Zapłaciłemiwyszliśmy
narozjarzonąświatłamiKungsgatan.Mijającbogate
wystawyjubilerskieiportalebanków,mójobdarty
towarzyszobrzucałjewzrokiemdoświadczonego
myśliwego.SkręciliśmywulicęKrólowej.Zbliżającsię
powolidoskrzyżowania,żebrakpochyliłsięwprzód,
natężającwzrok.Zbladłiustazaczęłymudrżeć.Złapał
mniezarękęiszepnął:
–Niemago!
Dochodzącdopustegootejporzeplacyku,widziałem
jużwyraźniepusty,wieloprzedziałkowystojakuliczny.
Zczłowiekiemobokmniedziałysiędziwnerzeczy.Trząsł
sięiręcelatałymujakwfebrze.
–Proszęmidaćpapierosa–szeptałgorączkowo
–oddampanuzańtysiąc.Zamiesiącwyprawięnapana
