Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
należyzaintonować:„ChwałanawysokościBogu,anaziemipokój
ludziomdobrejwoli!”.
Oprzyjaciele,czyżnielepiejbyspędzićtęnocpokojuwłóżkach,
niźlikumaćsięzksięciemciemności!
OniatoliwitajągookrzykamizaprzykłademGösty,stawiająprzed
nimpucharpłonącegonapojuisadzająnahonorowymmiejscu.Mają
takradosneminy,jakgdybyoglądaliniewykrzywionągębęsatyra,
leczcudneobliczekochankizczasówmłodości.Beerencreutzzaprasza
napartyjkękarcianą,Juliuszśpiewanajpiękniejszepieśni,aOrneclou
opowiadaokobietach,niebiańskichistotachosładzającychżycie.
Dobrzeturogatemu,królewskimgestemrozpierasięnakoźlekarocy
iszponiastądłoniąpodnosipełnypuchardouśmiechniętychust.
GöstaBerlingprzemawianajegocześć.
–Waszawysokość!–powiada.–Oczekiwaliśmywasjuż
oddawna,tu,wEkeby,gdyżniemaciechybawstępudoinnegokraju.
Żyjemy,nieorząc,niesiejąc.Wiadomo.Pieczonegołąbkiwpadają
namdoust,amocnepiwoisłodkawódkapłynąpotokami.Dobrzetu,
proszętosobiezapamiętać,waszawysokość!
My,rezydenci,oczekiwaliśmywas,panie,gdyżnieczuliśmysię
jakośnigdywpełnejliczbie.Jesteśmyczymświęcej,niżsięwydaje
zpozoru.Myjesteśmylegendarną,poprzezwiekitrwającądwunastką
mężów.Wdwunasturządziliśmyongiśświatemzzasłoniętego
obłokamiOlimpu,wdwunastuobsiadaliśmy,podobniptakom,gałęzie
drzewaIgdrazil.Gdziekolwiekdotarłapieśń,tamimypodążaliśmy.
Czyżniewdwunastusilnychmężówzasiadaliśmyprzykrągłymstole
królaArtura?CzyżniedwunastunasbyłopalatynówwwojskuKarola
Wielkiego?JedenznasbyłTorem,drugiJowiszem,apoznaćtoponas
dziśjeszcze.Możnasiębowiemdoszukaćświetnościboskiejpod
łachmanami,alwiejgrzywypodośląskórą.Zeszliśmyzbiegiemczasu
napsy,aletakuźniajestnamjeszczedziśOlimpem,askrzydło
rezydenckieWalhallą!
