Gracze w kulturze

Kamil Jędrasiak

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-8331-076-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

284

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Jędrasiak, Kamil. Gracze w kulturze. Red. . Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023, 284 s. ISBN 978-83-8331-076-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Jędrasiak, K.

T1 Gracze w kulturze

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

PP Łódź

YR 2023

SN 978-83-8331-076-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 289095, author = "Jędrasiak, Kamil", editor = "", title = "Gracze w kulturze", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego", year = "2023", address = "Łódź", isbn = "978-83-8331-076-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Jędrasiak, Kamil

ED -

TI - Gracze w kulturze

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

CY - Łódź

PY - 2023

SN - 978-83-8331-076-3

ER -

Netografia (standard APA):

Jędrasiak, Kamil. Gracze w kulturze [baza danych online] Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023 [dostęp: 04 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/gracze-w-kulturze-kamil-jedrasiak-289095.

gracze, gry wideo, ludyczność, kultura gier komputerowych, ugrowienie

Autor podejmuje się niezwykle trudnego zadania, jakim jest możliwie jak najszersze zaprezentowanie nie tylko gier wideo i konstytuującej się wokół nich kultury, lecz także tego, co sam nazywa „ugrowieniem” kultury w ogóle. Swój wywód u...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-8331-076-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

284

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp. Wzrost roli gier w kulturze7
Rozdział 1. W stronę ugrowienia. Wybrane etapy genezy i rozwoju refleksji nad ludycznymi aspektami kultury25
1.1. Johan Huizinga. Ludyczne fundamenty kultury26
1.2. Roger Caillois. Ludyczność zwierciadłem społeczeństwa33
1.3. Janet Murray. Cyfrowa ludyczność kwintesencją ponowoczesnego świata41
1.4. Espen Aarseth. Gry (komputerowe) i gracze42
1.5. Jesper Juul. Ludologia zaangażowana45
1.6. Katie Salen i Eric Zimmerman. Od projektowania gier do kultury47
1.7. Gonzalo Frasca i Ian Bogost. Retoryczny potencjał gier48
1.8. Jane McGonigal. „Growość” aplikowalna w życiu50
1.9. Inne badawcze perspektywy na ludyczność kultury51
2.1. Dyspozytyw, interfejs, platforma53
2.1.1. Dyspozytyw – ujęcia teoretyczne53
Rozdział 2. Praktyka grania i kompetencje gracza53
2.1.2. Interfejsy – ujęcia teoretyczne57
2.1.3. Dyspozytyw i interfejs w perspektywie platform do grania61
2.1.4. Dystrybucja cyfrowa75
2.2. Sytuacja rozgrywki75
2.2.1. Granie indywidualne77
2.2.2. Granie kolektywne – wprowadzenie80
2.2.3. Granie kolektywne. Multiplayer „miejscowy”82
2.2.4. Granie kolektywne. Multiplayer „zdalny”86
2.2.5. Granie społecznościowe. Granie rodzinne, gry przeglądarkowe, social gaming92
2.3. Typy graczy96
2.3.1. Wizerunek gracza w kulturze popularnej, stereotypy dotyczące graczy97
2.3.2. Gracz zaangażowany a casual99
2.3.3. Gracz implikowany a subwersywny101
2.3.4. Typy graczy gier sieciowych104
2.4. Gracz jako twórca gry, kompetencje poszerzone106
2.4.1. Edytory107
2.4.2. Scena modderska109
2.4.3. Game jamy112
2.4.4. Oprogramowanie dla programistów116
2.4.5. Nauka oprogramowania na etapie nauczania początkowego jako signum temporis118
3.1. Oferta kulturowo-rozrywkowa gier i graczy w przestrzeni miejskiej125
Rozdział 3. Kultura graczy, zjawiska kulturowe zorientowane na gry i graczy125
3.1.1. Od salonów gier do pubów dla graczy126
3.1.2. Eventy gamingowe, festiwale130
3.1.3. E-sport133
3.1.4. Gry w przestrzeni miejskiej (i nie tylko)136
3.1.5. Gry w przestrzeni muzealnej139
3.2. Publicystyka i mass-media dla graczy142
3.2.1. Prasa specjalistyczna, obecność w prasie ogólnotematycznej, niebranżowej142
3.2.2. Telewizja156
3.2.3. Internetowe serwisy i portale167
3.2.4. Internetowe telewizje i vlogi180
4.1. Zastosowanie gier do celów innych niż sama gra195
4.1.1. Marketing w grach oraz za pomocą gier195
Rozdział 4. Wokół kultury graczy, zjawiska kulturowe świadomie bazujące na grach i graczach195
4.1.2. Gry w zastosowaniach treningowych202
4.1.3. Gry w procesach edukacyjnych205
4.1.4. Serious games214
4.1.5. Gamification i zjawiska powiązane. Grywalizacja praktyk społecznych218
4.1.6. Hardware gier w obsłudze innych zjawisk228
4.2. Strategie gry w sztuce. Gra jako dziedzina artystyczna. Sztuka jako gra?230
4.2.1. Machinima230
4.2.2. Filmy dla graczy, filmy wykorzystujące poetykę gier233
4.2.3. Strategia gry w sztuce239
4.2.4. Sztuka inspirowana grami241
4.2.5. Gry jako temat działań artystycznych245
4.2.6. Intencjonalne zdystansowanie. Ambiwalencja kontekstu249
Zakończenie. Podsumowanie rozważań. Wnioski końcowe i obserwacje257
Bibliografia265
Indeks osób281

Graczewkulturze

wnikliwychanalizmechanizmówrozgrywki–awięcpraktykbadawczych,

któreniestanowiąistotnejczęścirozważańpodjętychwniniejszejksiążce.

Wproponowanejprzezemniereﬂeksjiwokółwpływugiernakulturę

koniecznejestobranieszerokiej,holistycznejperspektywyspojrzeniazarów-

nonakategoriękultury,jakinagry.Jakkolwiekwrozważaniachpodjętych

wtejpublikacjiszczególnyakcentkłaśćbędęnagrykomputerowe,tonie

zamierzamograniczaćsiędotegokonkretnegomedium–uwzględniam

bowiemrównieżinne,szerokorozumianeprzejawyludyczności,dlaktórych

bieżącypejzażmedialnyjestnjedynie”katalizatoremdynamikiprzemian

zachodzącychwkulturze.Dlategoteżreﬂeksjidotyczącejugrowieniakultu-

ryniezawężamwyłączniedorozważańwspółczesnychbadaczy,zwłaszcza

ludologówczygroznawców(astosującnomenklaturęanglojęzyczną–przed-

stawicieligamestudies),alesięgamtakżedowcześniejszychmyślicieli.

1.1.JohanHuizinga.Ludycznefundamenty

kultury

Chociażpewnezalążkihumanistycznejperspektywybadawczejskupio-

nejnaludycznościodnaleźćmożnazapewnewcześniej,tojakojedenzﬁla-

rówwspółczesnejmyśligroznawczejnajczęściejwskazujesięopublikowaną

w1938rokuksiążkęHomoludens.Jejautor,historykholenderskiegopocho-

dzeniaJohanHuizingawyznaczyłwniejniejakogłównekierunki,którymi

podążawciążreﬂeksjawtymzakresiewkluczuantropologicznym,socjo-

logicznymczykulturoznawczym.Wprowadziłrównieżdodyskursuistotne

kategorie,takiejaknmagicznykrąg”,stanowiącefundamentdlawielupóź-

niejszychopracowańteoretycznych,proponowanychprzezinnychbadaczy.

„Zabawowyelementkultury”a„zabawowyelement

wkulturze”

Tym,cowkontekścierozważańprowadzonychprzezemniewniniejszej

pracywydajesięszczególnieinteresująceiważnewreﬂeksjiHuizingi,jest

podkreślanyprzezniegoakcentkładzionynanzabawowyelementkultury”

(anienwkulturze”,jakczęstoparafrazowanojegosłowa,nadczymautor

otwarcieubolewawewstępiedoswojejksiążki

).Innymisłowy,zwracałon

jużwówczasuwagęnatakieaspektykultury,którenależypostrzegaćprzez

Por.J.Huizinga,Homoludens.Zabawajakoźródłokultury,przeł.M.Kurowska,

W.Wirpsza,Warszawa2011,s.8.

Brak wyników

Gracze w kulturze

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra