Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Zogromnegomonitoranaścianiebłyszczałaparamałych
czarnychoczu.Mężczyznawyglądałniczympogodny,
promiennyfilozofzksiążkizobrazkami.Podburząsiwych
lokówibujnąbrodąginęłaniemalcałajegogłowa,
włącznieztwarzą.
–…odpornanietylkona
armyworm
,aleteżnasuszę
–wyjaśniałStavrosPatraszekranu,przysuwającdwie
grubekolbykukurydzytakbliskodokamery,żewypełniły
niemalcałyobraz.
–Czyjestjakieśwyjaśnienietegozjawiska?–spytała
jednazosóbzgromadzonychprzydługimstole
konferencyjnym,nadkońcemktóregowisiałmonitor.Był
toHorstPahlen,szefdziałurozwojuwSantirze,jednym
znajwiększychkoncernówchemicznych
ibiotechnologicznychświata.Dwadzieściatysięcy
współpracownikównawszystkichkontynentach,ponad
dziesięćmiliardówdolarówobrotu,głównasiedziba
wszwajcarskimZug,spółkanotowananagiełdach
weFrankfurcieiwNowymJorku.
Kędzierzawaszopanaekranieodchyliłasięipozwoliła
pokazaćsiędrugiejtwarzy.Obokwyłoniłsiękrępyfacet
okwadratowejgłowie,krzywymnosie,któryconajmniej
razmusiałzostaćzłamany,ikrótkoprzystrzyżonych
włosach.
–TojestJegorMelnikow,jedenznaszychczołowych
agrotechników–przedstawiłgoStavros.
–Odmiejscowychwspółpracownikówdostałinformację
otychroślinach.Jegor,czegosiędowiedziałeś?
–Chłopimówią,żeużylidowysiewuziaren
zubiegłorocznychzbiorów–odpowiedziałJegorMelnikow
zewschodnioeuropejskimakcentem.–Jeszczenigdynie
widziałemwtejokolicytakdorodnejkukurydzy.Wszędzie
naokołosiejespustoszenie
armyworm,
asuszawtym
rokubyłanajgorszaoddziesięcioleci.Ipośrodkutego
wszystkiegotakiecoś.–Wskazałnakolbywręce
StavrosaPatrasa.–Toniejestnormalne.
