Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Onarównież–burknąłJohan.
Spojrzeniawszystkichprzystolespoczęłynatwarzy
mężczyzny.
–Więcjestgłupsza,niżmyślałam–podsumowałaIza.–
Kiedybędęmiałakochankamłodszegoodsiebie
odwadzieścialat,nigdyniedopuszczę,żebywidziałmnie
ranonieumalowaną.
Johanwrogozmarszczyłbrwi.
–Niemartwsię,Johan,totylkogroźbynawyrost–
odezwałasięponownieRenata.–Swojądrogąwcalesię
niedziwiękobietom,którechcąpoprawićswojejużnieco
zwiędniętelica.Gdybymsięniebałabólu,samabym
sobiestrzeliłajakąśoperacjęplastycznąorazpodciągnęła
iwstrzyknęłatoiowo.Niemamnicprzeciwko
korzystaniuzezdobyczykosmetologiiipoprawianiusobie
urody.
–Kosmetykitak,alenieskalpel!Gardzękobietami,
którebędącmatronami,udająnastolatki.PrzecieżVogel
tosypiącesiępróchno!Onamaprawieczterdzieści
siedemlat!–prychnęłaIza.–Nigdysiędotegoniezniżę,
żebydlajakiegośfacetarobićzsiebieidiotkę.Iwżyciu
niepozwoliłabym,żebyjakiśrzeźnikdotknąłmojej
twarzy.
–Zgadzamsięztobą,córeczko–wtrąciłRobert.–Jako
chirurgilekarzniepochwalamniepotrzebnychoperacji.
–Ajasięniezgadzamiwydajemisię,córuś,
żezadwadzieściakilkalat,gdyteżbędzieszjużstarym
próchnem,zweryfikujeszswojepoglądy.Kiedybyłam
wtwoimwieku,myślałampodobniejaktyteraz–
podsumowałaRenata,uśmiechającsiępobłażliwiedoIzy.
–GdziesiępodzialiMartinzchłopcami?–wtrącił
Robert.–Wszystkoimwystygnie.
–Jużwracają–powiedziałaIza,patrzącnabratanków
