Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Proszęsięniemartwić.Małytrzymazemnąsztamę.
PaniCamillanielubi,gdyrozmawiamzobcymi,oprócz
tegoniewolnomałemujeśćsłodyczyprzedobiadem.
–Dlaczegoniepozwalapanirozmawiaćzobcymi?
–Boisięporwania.–Dziewczynanarysowałapalcem
kółkonaswoimczole.
–Jeślijesttakasurowa,todlaczegopozwalamówić
domałegopopolsku?
–PaniCamillauważa,żeznajomośćkażdegoobcego
językajestdobradladziecka,nawetjęzykapolskiego.–
Wydęłaustapogardliwie.–OnaipanGeorgzwracająsię
doniegoponiemiecku.Teoniedługopójdzie
doprzedszkola,dlategoniebędziemiałproblemów
zniemieckim.
–Mójmążstosowałtęmetodęunaszejcóreczki,gdy
byłamała,aletymdrugimjęzykiembyłangielski.Hmm,
nieprzypuszczałam,żejęzykpolskiteżmożebyć
pożądany,tymbardziejwdomupaniVogel.
–Dzieckowtymwiekujestchłonnejakgąbka.Teo
naraziejestmalutki,alecałkiemdobrzesobieradzi
zpolszczyznąiniemiecczyzną,tylkoczasamiplączą
musięsłowapolskiezniemieckimi.PaniCamilla
zastanawiałasię,czyniezacząćgouczyćrównież
angielskiego,alenaraziesięztymwstrzymała.Zacznie
gouczyć,gdymałypójdziedoprzedszkola.–Zawahała
się.–PanijestteściowąkolegipanaGeorga?
–Tak.NaszacórkawyszłazamążzaJohanavon
Briesta.MójzięćkiedyśpracowałwstacjiSuperStar.–
Renataniepowiedziała,żebyłrównieżkochankiem
Camilli,aleprawdopodobniebyłototajemnicą
poliszynelaidziewczynadobrzeznałatęhistorię,
boprzecieżwszyscywNiemczechjąznali.
–Gdziepaństwomieszkają?
