Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TerazgdypoznałamRoberta,Jurekstałsiędlamniebardzocennąznajomością,przyjegopomocymogłam
bliżejpoznaćjegoprzystojnegokolegę.Jurekokazałsiędobrymkumplem,poświęcałsiędlamnieichodził
zemnądoJaszczurów,ponieważliczyłamnato,żespotkamtamRoberta.Niekomentowałmojegoidiotycznego
zachowania,tylkokręciłgłowązdezaprobatą.MimożechodziliśmydoJaszczurówdośćregularnie,toniedane
mibyłoszyb​kospo​tkaćtamRo​ber​ta.
Wkońcudoczekałamsię.MójPięknyprzyszedł–tymrazemsam–iusiadłprzynaszymstoliku.Gdy
po​de​szłakel​ner​ka,za​mó​wiłwi​niakklu​bo​wyzpep​si.Niepo​da​wa​nowód​kisolo,tyl​kowdrin​kach.
–Drinkinajlepiejzamawiaćbezpośrednioubarmanki.Wtedywieszco,pijesziilemaszalkoholu.–Wkońcu
ośmie​li​łamsięode​zwać.
Spoj​rzałnamnie,jak​bypierw​szyrazmniewi​dział.
–Niero​zu​miem?–spy​tałzdzi​wio​ny.
–Wdrinkutrudnowyczuć,jakialkoholwlanodopepsi,najtańszączystączyfaktyczniewiniak.
Niekonieczniemusitoteżbyćsetkawódki,możekelnerkapomyliłasięizamówiłaubarmankipięćdziesiątkę
albobarmankaniechcącyniedolaładokreski?Widziałeśtekreskinamiarkachzrobionelakieremdopaznokci?
Ja​kiesągru​be?
–Skądtowszyst​kowiesz?–spy​tałzroz​ba​wie​niem.
–Kiedyśbyłamtukelnerką–odpowiedziałam.–Naraziejesteśjeszczetrzeźwy,więcniegrozici,żeuraczą
ciępięćdziesiątkązamiastsetki.Oprócztegodajeszwysokienapiwki,jestwięcszansa,żeniewlejącizwykłej
czy​stejtyl​kofak​tycz​niewi​niakklu​bo​wy–do​da​łampochwi​li.
–Dziękujęzainformację,oddzisiajzamawiamtylkoubarmanki.–Uśmiechnąłsiędomnie.Chybadopiero
dziśza​uwa​żył,żenieje​stempo​wie​trzem.
–Li​częnadys​kre​cjęztwo​jejstro​ny.Zlin​czo​wa​ły​bymniezato,żezdra​dzamta​jem​ni​ceza​wo​do​we.
–Przysięgamnawszystkiealkoholeświata,żeniedoniosęnaciebiedokelnerskiejmafii.Jesteśbezpieczna.
–Mó​wiącto,pod​niósłpra​wąrękęjakdoprzy​się​gi.–CzyJu​rektotwójchło​pak?–za​py​tałznie​nac​ka.
–Ależskąd,tomójko​le​gazpra​cy–szyb​kood​po​wie​dzia​łam.–Ra​zempra​cu​je​mywurzę​dzieskar​bo​wym.
–Jesz​czeje​denzdzier​capo​dat​ko​wy.Do​brze,żenara​zieniemamzwaminicdoczy​nie​nia.
–Natwo​immiej​scuniecie​szy​ła​bymsiętakbar​dzo.Po​dob​nojeź​dziszdro​gimsa​mo​cho​dem?
–Sa​mo​chódjestojca.–Spoj​rzałnamniedziw​nymwzro​kiem.
–Niebójsię,niedoniosę.Gdybyśwprzyszłościchciałcośdrogiegokupić,aniemiałnatopodkładki,
tonajlepszajestumowapożyczki,tylkojedenprocentodsumy.Oddarowiznyjestwyższyprocent,alimit
odpodatkudlanajbliższejrodzinyniewysoki–poinformowałamgo.–Ztymsamochodemtylkożartowałam.
My​ślisz,żejamamczy​stesu​mie​nie?
–Cóżta​kie​goprze​skro​ba​łaś,żeoba​wiaszsięurzę​duskar​bo​we​go?
–Muszęwytłumaczyćsię,skądmiałampieniądzenazakupmieszkania.Gdybymbyłaładna,mogłabym
powiedzieć,żeznierządu.Ładnaniejestem,więcminieuwierzą.Zapamiętaj:prostytuowaniesięniejest
karalne,tylkostręczycielstwo,sutenerstwoikuplerstwo.Tyjesteśprzystojny,możeszwięcwtensposób
tłumaczyćsięprzedurzędemskarbowym–zuśmiechemciągnęłamtemat.–Powinieneśodczasudoczasu
pokazaćsięwAntycznej,tamjestdużopańkorzystającychztegotypuusług.Będzieszmiałalibi,zapamiętającię
napew​noikel​ne​rzy,iklient​ki.
Śmialiśmysięoboje,dalejprowadzącrozmowęwtymtonie.Widziałam,żedobrzebawisięwmoim
towarzystwie.Czułamsięjakwsiódmymniebie.Byłamszczęśliwa!Doczasu…Wpewnymmomencie
naparkieciepojawiłasiępięknaJasnowłosawspódniczceminiledwoprzysłaniającejtyłek.Mójpięknyksiążę
wstał,zatańczyłzniątrzykawałkiiwyszli.Naodchodnymobdarzyłmnieciepłymuśmiechemipowiedział:„Do
zo​ba​cze​nia”.Mi​nę​ładwu​na​sta–czarprysł,ksią​żęznik​nął.
TydzieńpóźniejznowusiedziałamwJaszczurach.Wpiątekgoniebyło.Wsobotę,czekającnaniego,
myślałam,żeteżnieprzyjdzie,jednaksięzjawił.Byłojużdobrzepodziesiątej.Odczasuprzyjściazdążyliśmy
wypićzJurkiemkilkadrinków,byłamwięcnieźlewstawiona.Tańczyłamwłaśniezjakimśrówniepijanym
facetem,kiedyzauważyłamRoberta.Patrzyłnamnie.Zaczęłampląsaćjeszczebardziejwyzywająco.Moja
nie​śmia​łośćgdzieśznik​nę​ła.Wi​dzia​łam,żemnieob​ser​wu​je.Pod​szedłdomniepod​czasprze​rwy.
–Wi​taj,spe​cja​list​koodprze​stępstwga​stro​no​micz​no-po​dat​ko​wych.
–Wi​taj,ksią​żęprzy​sad​kimó​zgo​wej!Gdzietwójha​rem?
–Zamknąłemdziśnatrzyspusty,eunuchsięnimizajmuje.Widzę,że„Fikołki”zaczęłydziałać.Gdziesię
po​działJu​rek?
–Poszedłpoposiłki,kolejkadowodopojudosyćduża.Poderwałjakąślaseczkę.Zatydzieńznówbędę
mu​sia​łaje​chaćdoro​dzi​ców,żebymudaćwol​nącha​tę!Do​ra​biamso​bie,wy​naj​mu​jącpo​kójnago​dzi​ny.
Za​czę​ligrać.Pod​szedłdomniemójpod​pi​typart​nersprzedprze​rwy.
–Mogępro​sićdotań​ca?–wy​mam​ro​tał.
–Niemożesz–odpowiedziałzamniePiękny.–Onatańczyzemną.Maszzatodrinka–mówiącto,wręczył
muswo​jąnie​do​pi​tąszklan​kę.
Mojema​rze​niespeł​ni​łosię,za​czę​li​śmytań​czyć.By​łamchy​banaj​szczę​śliw​sządziew​czy​nąnasali.