Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
HISTORIASPORTUNATLEROZWOJUKULTURYFIZYCZNEJ
wzłożone,oddziesiątkówlatniekończącesiędyskusje,czymjesticonależydokultury
fizycznej,codosportuczywychowaniafizycznegoitd.,definiujemytepojęcianaużytek
tejksiążkiwedługwłasnej,przyjętejtukoncepcji.
Zanadrzędneprzyjmujemypojęciekulturyfizycznejrozumianejjakocałokształt
środków,sposobów,metodiideizmierzającychdoukształtowania,doskonaleniaipod-
trzymywaniamożliwiepełnejosobowościludzkiejwjejskładnikachduchowymicielesnym,
takwodniesieniudojednostkiludzkiej,jakicałychspołeczeństw.Dokulturyfizycznej
zaliczamykilkaodmianaktywnościfizycznej,występującychsamodzielnielubczęściowo
pokrywającychsięswymzakresemlubformami:
sportwjegoodmianachzawodowychjakowzorzecdoskonaleniacielesnegodla
szerszychpopulacji,
sportamatorskiirekreacyjnystanowiącyspołecznysposóbrealizowaniatych
wzorców,
wychowaniefizycznejakomożliwośćkształtowaniatychsamychcelówwsposób
systematycznyiformalniezwiązanyzeszkolnictwem,
turystykęjakorodzajczynnegowypoczynkuzelementamikrajoznawstwaupra-
wianąwformieodmiansportulubjakiejkolwiekaktywnościfizycznejdlaodnowysił
psychofizycznych,wtymwspinaczkęwysokogórską,wycieczkipiesze,narciarskie,wodne
(wioślarskie,kajakowe,żeglarskie,motorowodne,raftingowe),kolarskie,motocyklowe,
samochodoweiinnekołowe,
rekreację,wrozumieniukulturyfizycznej,jakocałokształtśrodkówsłużących
aktywnemuwypoczynkowizudziałemszerokorozumianejsferydziałalnościludycznej
człowieka,zwykluczeniemtychformwypoczynku,którezakładająbrakaktywnościfizycz-
nej(np.grystołoweikarciane,grylosoweikomputerowe,odbywaneprzybrakuruchu
fizycznegowspółdecydującegookońcowymrezultacieczynnegoodpoczynku,stymulu-
jącegosprawnośćpsychofizycznączłowieka).
Powstanietejksiążkipoprzedzałyprzygotowująceartykułyiwystąpieniakonfe-
rencyjne,którewzamierzeniachAutoramiałystanowićintegralnąjejczęść,pierwszedo
niejprzymiarki.Tekstytezostaływprowadzonedopracywpodobnymbiegumyśli,rzadko
dosłowniewformiecytatów,choćzpominięciemfragmentówprzystosowującychjedo
potrzebredakcyjnychczytododanegoczasopisma,gdziebyłypublikowane,czypotrzeb
konferencji,gdziebyływygłaszane.Wniektórychprzypadkachwykorzystanotylkourywki
wcześniejszychpublikacji,uzupełniającje,gdydanyfragmentwiedzyuległrozszerzeniu,
lubzastępująclepszym,gdyktóreśzuprzednichdociekańuznanozabłędne.Natomiast
inaczejsięmawykorzystanieprac,którepowstawaływciąguostatnichkilkudziesięciulat
jakopublikacjesamoistne,niepowiązanebezpośredniozaktualnąpracą,choćpokrywają
sięzniątematycznie.Byłobyczymśnieusprawiedliwionymrezygnowaćzwłasnegodorob-
kunaukowego,wsytuacjach,gdystanowionszerokorozumianąpodstawęnowejksiążki
ilatamiskładałsięnacorazdojrzalszeprzemyślenia.Jednak,byniebyćpodejrzewanym
oautoplagiat,Autorstarannieunikałdosłownegowykorzystaniadawnychpublikacji,
zwyjątkiemgarścijasnosygnalizowanychautocytatówiwykorzystywaniatychsamych
źródeł,zwłaszczarzadkichiniekiedyporazpierwszywówczasiostatnioodkrywanych