Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Trzydzieścilat,któreminęłymiędzypierwsząadrugą
edycją,tozpunktuwidzenianaszychrozważańepoka
kluczowa.Swojebadanianadspołecznąfunkcją
przeszłościLowenthalrozpoczynałwokresie,wktórym
centralnymtematemfilozofiikulturybyłpostmodernizm,
postrzeganyjeszczeraczejjakozjawiskoestetyczne,
związanezrozwojemnajnowszejsztukiiarchitektury.
Diagnozyoponowoczesnościczypóźnejnowoczesności
dopierorodziłysięwpismachBaumanaczyGiddensa.
Wpołowielatosiemdziesiątychczasdopierozaczynał
„przyspieszać”–byponownieodwołaćsiędopojęcia
HartmutaRosy.Dziś,poponadtrzechdekadach
spoglądamynateprocesyzodpowiedniegodystansu,
cosprzyjapodsumowaniom.Zmianypolityczne(przełom
1989/1990rokuwEuropieŚrodkowo-Wschodniej),
technologiczne(pojawieniesięInternetu)iekonomiczne
(postępującaliberalizacjarynkuikonsumpcjonizm)
sprawiają,żeżyjemywinnejepoce.Wewprowadzeniu
dodrugiegowydaniawspomnianejpublikacjiLowenthal
takpodsumowujetęsytuację:
Nowe,istotnepostawywobecprzeszłościdotycząprzejścia
odreprezentacjipisanychdowizualnych,ekspansjinarracji
wielogłosowychirefleksyjnych,wielobarwnychretrospekcji,efektów
internetowych,poszukiwańwsiecizaosobistą,rodzinnąiplemienną
przeszłością51.
Mimotakwielunowychtendencjiniezmiennypozostaje
brakświadomości,żeprzeszłośćistotnieróżniłasię
odteraźniejszości.Jedenzrecenzentówzaktualizowanego
wydaniaksiążkiLowenthalapisał:„Naszychprzodków
wyobrażamysobiejakonassamych,w«zabawnych
ubraniach».Historiastałasięniespójnym,globalnym
dramatembezkontekstuani
ciągłości”52.Wponowoczesnymświeciepóźnego
kapitalizmuhistorianiejestjużobcymkrajem,leczstała
siętowarem.
Ofertatowarówhistoriijesttylkopozornieszeroka.
Większośćznichwywołujepodobnedoznaniaizaspokaja
