Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Esejjakoświadectwo
ByzrozumiećdziełoJeanaAméry’egowewszystkichjegowymiarach,
trzebauświadomićsobie,żebyłonczłowiekiemwielutożsamości,
częstowchodzącychzsobąwspór,tworzącychprzestrzeńniespójnych
projektówautobiograficznychikonstruktówpodmiotowości.
Tęprzestrzeńkulturowychitekstowychidentyfikacjidodatkowo
komplikujefakt,że(oczymwielokrotniepisano[11])tożsamości,
którymiokreślasiebieAméry,częstoulegajązakwestionowaniu,
zostająpoddanenegacji;tożsamośćmazatemuAméry’egoswój
rewerswpostacianihilacjipodmiotu,wizjipustego,„bezświatowego”
„ja”,którenieszukadlasiebieżadnejpodstawy,tkwinieugruntowane
wpróżni,wperspektywieunicestwiającej[12].Spośródpłaszczyzn
tożsamościokreślającychosobęidziełoAméry’ego–eseista,
dziennikarz,filozof,teoretyksamobójstwa,niemieckipisarz
pochodzeniażydowskiego,człowiekoświecenia,więzieńAuschwitz,
ocalony–niewątpliwietaostatniarola,znajdującawyraz
wporuszającychświadectwachHolokaustu,zyskałazczasem
naznaczeniu,przesłaniającinne[13].Równieżwniniejszym
rozważaniachznajdzieonanależnesobiemiejsce.
BadaczetwórczościJeanaAméry’egojużdawnozwróciliuwagę
nafakt,żetoesejjestulubionąformąwypowiedziaustriackiego
pisarza,jegoswoiścierozumianymidiomem,któryorganizujesposób
widzeniaiproblematyzowaniadoświadczenia[14].DagmarLorenz
trafnieuchwyciłaspecyfikędykcjipisarskiejAméry’ego,pisząc,że
wydajesięonuosabiaćtypeseistyparexcellencejakoemigrant,piszącywjęzyku
niemieckim,żyjącywefrancuskimotoczeniu,cosprawiało,żedojegotekstów
przenikałyzwątpienie,ból,niepewność.[15]
ZdaniemniemieckiejautorkitekstyAméry’egobardzodobrze
wpisująsięwtradycjęeuropejskiegoesejujakoliterackiejformy
poszukującegodyskursu,którymacharakterprocesualnyiotwarty,nie
prowadzidoformułowaniakonkretnychrozstrzygnięćczystawiania
twardychtez.Esejjestodpowiedniąformąartykułowania
„kontradykcji”tożsamości,rozdarćizapętleńnomadycznego
podmiotu,którywystrzegasięstabilności,osadzenianatwardym
gruncieontologicznym.
