Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KatarzynaWoźniak
RW2010
Hydrapamiątek
miesiącach.Annaniemiałakiedypielęgnowaćprzyjaźnipozapracą,więcjej
powierzchownysentymentszybkowróciłdopoziomuobojętności.
Orelacjachzmężczyznamitymbardziejniebyłomowy.Tentypzwiązkudziała
rozpraszająco,utrudniaskupienie,uzależniauczuciowo.DlategoAnnanauczyłasię
ignorowaćemocjonalnąsferęduszy.Miałanatoniezawodnysposób:„wrazie
zauważeniawzrostuzaangażowaniaweźnadgodzinyizajmijsięliczeniem
pieniędzy”.
Zaprzątnięcie
umysłu
obowiązkami
zawsze
działało.
Itak
trzydziestojednoletniaAnnażyławświeciepozbawionymwszelkichfotografii.
Jednakniechczytelnikniemyśli,żebohaterkatejopowieścitomaszynacałkiem
pozbawionadelikatnościiczystoludzkichpotrzeb.OtóżAnnabardzoceniłasobie
drobneprzyjemności:gorącą,pachnącąkąpielzdodatkiemolejkóweterycznych,
lampkęczerwonegowina,migotliweświatłoświec.Byćmożewłaśniedzięki
takiemuodprężeniutejnocyspałajakniemowlę.Natomiastjejpodświadomość,
nakarmionaintensywniezdarzeniamidnia,pracowałabardzokreatywnie.Annaśniła,
żestoinaśrodkuruchliwejulicy.Jednozautjechałoprostonanią,aona–choć
świadomazbliżającejsięśmierci–stałabezruchuiczekała.Bum!Samochóduderzył
wniązhukiem,leczjejniezabił.Uczepionapojazduwzniosłasięwrazznim
wprzestrzeń,leciaładługoiwysoko;usadowiwszysięwygodnienamasce,
podziwiałamijanegalaktyki,planetyisłońca.Widokbyłtakpiękny,żeobudziłasię
zniechęcią,słyszącszczekaniepsanakorytarzu.Zegarwskazywałpięćpoósmej.Za
czterdzieściminutodjeżdżałpociągdoMadrytu.Leczniebyłtojedynypociąg,który
odjeżdżałtegodniao8.45...
Zerwałasięzłóżka.Szybkiprysznic,szybkimakijaż,szybkiejedzeniejabłka
podczasubieraniasię.Całeszczęście,żewczorajspakowaławalizkę!Biegdo
autobusu,biegnastacjękolejową.Wjednejdłoni–maławalizka,wdrugiej–bilet.
Któryperon?Trzeci!Konduktorgwiżdże,chcezamykaćdrzwi.JeszczeAnna!
Zatrzymałsięizuśmiechemszerzejotworzyłdrzwiwagonu.
12
