Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–wymamrotałam.
–Sana,czytojestterazważne?Jeżelichceszzdążyć
naspotkanieztymcałymChoi,tomusiszjużwstawać.
–Niemamsiły.
–Maszszczęście,bojakbybyłowięcejczasu,
towyciągnęłabymzciebie,zkimcięwczorajnakryłam
pokoncercie.–Uniosłaręceiwyjęczała:–Czynaprawdę
niemożnazostawićcięsamejnawetnachwilę?Wiem,
żewszędziepiszągłupoty,żeSeuljestbezpiecznym
miejscem,aleuwierzmi,przesadzają.
Ztrudempodniosłamsięzpodłogiipoczłapałam
dołazienki.
–Czymożeszprzestaćjęczeć?–zapytałam
przyjaciółkę,którąwidziałamwodbiciulustra.Nieczułam
siędobrzeiwolałabymprzełożyćtęrozmowęnapóźniej
albonajlepiejnanigdy,alepowyrazietwarzyNiki
wiedziałam,żeminieodpuści.
–Kiedytygowogólepoznałaś?–Założyłaręce
napiersiach,wyglądałaprzytymjakmojamama,kiedy
mniestrofowała.
–Niepoznałam.Przesadzasz.–Odkręciłamwodępod
prysznicem,ustawiającjąnabardzozimną,mając
nadzieję,żepomożemiwpowrociedożycia,iweszłam
dośrodka.
–Toznaczy,żecałowałaśsięznieznajomymfacetem?
Zakręciłamwodę,bopoczułammdłościpodchodzące
wprostdogardła.
–Niecałowałamsię,okej?Nawetmnieniedotknął,
możewyglądałototak,jakbyśmysięcałowali,aletaknie
było.Apodrugie,nawetjakbytakbyło,tocowtym
dziwnego?Możepowiedzmijeszcze,żetytegonigdynie
robiłaś?
–Myślisz,żejestemślepa?Dobrzewidziałam,jakstałaś
opartaodrzewo,aktośsięnadtobąpochylał.Co!Może
jeszczemipowiesz,żetenktośpotknąłsięiprzypadkiem
znalazłtakbliskociebie?Iodpowiadającnatwoje
pytanie:tak,zdarzyłosięraz,czymożenawetpięć,ale
terazrozmawiamyotobie,nieomnie.
