Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rodzicówksiążęjakomałedzieckocałeżycieprzepędzałpowsiach,
gdyżizdrowiejegowymagałowiejskiegopowietrza.Pawliszczew
powierzyłgopewnymstarymobywatelkom,swoimkrewnym;
zpoczątkuzajmowałasięnimguwernantka,potemguwerner;wyznał
zresztą,żechociażwszystkopamięta,niewielemożeobjaśnić
wsposóbzadowalający,gdyżzwielurzeczyniezdawałsobiesprawy.
Częsteparoksyzmychorobyzrobiłyzniegoidiotę(taksięksiążę
wyraził:idiotę).Opowiedziałwkońcu,żePawliszczewspotkałsięraz
wBerliniezprofesoremSchneiderem,Szwajcarem,którywłaśnie
zajmujesiętymichorobami,mazakładwSzwajcariiwkantonie
Valais,leczyidiotyzmipomieszaniezmysłówwedługswojejmetody
zimnąwodą,gimnastyką,ponadtouczyizajmujesięwogóle
rozwojemumysłowym;żePawliszczewwysłałgodoniego,
doSzwajcarii,mniejwięcejprzedpięciulaty,asamumarłdwalata
temunagle,niewydawszyrozporządzeń;żeSchneidertrzymał
goiprowadziłdalejkuracjęjeszczeprzezdwalata,żegoniewyleczył,
alemudużopomógł;iżewkońcu,najegowłasneżądanieiwskutek
pewnejokoliczności,wysłałgoterazdoRosji.
Generałbardzobyłzdziwiony.
–IpanwRosjiniemanikogo,absolutnienikogo?–zapytał.
–Teraznikogo,alemamnadzieję…przytymdostałemlist…
–Przynajmniej–przerwałgenerał,niedosłyszawszyoliście
–uczyłsiępanczegośichorobanieprzeszkodzipanuzająć
jakiekolwiek,naprzykładniezbytuciążliwegostanowiska
wjakimkolwiekurzędzie?
–O,napewnonieprzeszkodzi.Icosiętyczymiejsca,bardzobym
nawetpragnął,gdyżsamchciałbymzobaczyć,doczegojestemzdolny.
Uczyłemsięcałeczterylatabezprzerwy,choćniezupełnie
prawidłowo,atakjakoś,podługjegowłasnegosystemuiprzytym
dużorosyjskichksiążekudałomisięprzeczytać.
–Rosyjskichksiążek?Awięcpanumieczytaćimożepanpisać
