Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Naukowcyprzeanalizowalidaneztrwającychsiedem
latbadaństatystycznychprowadzonychprzezŌsaki
NationalHealthInsurance(NHI;PaństwowyZakład
UbezpieczeńZdrowotnych).Kwestionariusze
dosamodzielnegowypełnieniaotrzymało54996
ubezpieczonychwŌsakiPublicHealthCentre–
państwowejagencji,zapewniającejopiekęzdrowotną
mieszkańcom14okręgówmiejskich,którzymają40–79
lat.
Ankietaobejmowała93punkty.Pytanooprzebyte
choroby,stanzdrowiaczłonkówrodziny,formę
fizyczną,piciealkoholuipaleniepapierosów,pracę,
stancywilny,wykształcenieiinneczynnikizwiązane
zestanemzdrowia,wtymoikigai.Kluczowepytanie
ztymzwiązanezadanowprost:„Czywtwoimżyciujest
ikigai?”.Dowyborubyłytrzyodpowiedzi:„tak”,„nie
wiem”,„nie”.
Poprzeanalizowaniudanychponad50tysięcyosób
badaczezŌsakimogliokreślić,że„wporównaniu
ztymi,którzyznaleźliwswymżyciuikigai,ci,którzy
goniedostrzegli,najczęściejbylisamotni,bezrobotni,
gorzejwykształceni,słabszegozdrowia,odznaczalisię
wysokimpoziomemstresu,odczuwalidotkliwelub
umiarkowanebóle,ichfunkcjeżyciowebyły
ograniczone,gorzejsięporuszali”.
Napodstawiejedynietegobadanianiemożna
powiedzieć,żeikigaipomogłokomuśustabilizować
sytuacjęosobistąlubzawodowąizdobyć
wykształcenie.Niemożnateżstwierdzić,
żenagromadzeniedrobnychsukcesówwzmocniło
poczucieikigai.Usprawiedliwionejednakjest
stwierdzenie,żeikigaiwskazujenastawienie
psychicznepozwalającebadanemuwierzyć,żemoże
zbudowaćiprowadzićszczęśliweorazaktywneżycie.
Wpewnejmierzeikigaijestbarometrem,który
