Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
EwaSokołowska
przygotowawszyplan.Zadanieminterwencjikryzysowejjestbowiemplanowe
uruchomieniemożliwychzasobówindywidualnychispołecznych(szerzej
środowiskowych).Najsilniejakcentowanyjestudziałosobydorosłejwowym
planowaniuinwcielaniu”wżycieplanu,aleobejmujetoteżosobymłodsze,
czylidzieckowwiekuszkolnymczynastolatka.Wszyscyonisąmobilizowani
doprzejawianiainicjatywycododziałania(ijegoplanowania).Towarzyszenie
osobiewdziałaniunigdyniejestwyręczaniemjej(zdarzająsięwyjątki,kiedy
np.sprawyformalnezwiązanezezmianąmiejscapobytusąrealizowaneza
kogoś).Skorojednaknludzieczęstoniemająświadomości,żeposiadaneprzez
nichcechyiumiejętnościmogąokazaćsięprzydatnewprocesiewychodzenia
zkryzysu”(CiszewskaiŻyża,2016,s.30),towartoimtęświadomośćdać.Sprzyja
torealizacjiceluinterwencjikryzysowej,jakimjestodzyskiwaniekontrolinad
swoimżyciemprzezosobędoświadczającąkryzysu.Stądakcentowaniepotrzeby
decydowaniaonawetdrobnychsprawachirealizowaniaplanumetodąmałych
kroków(Kluczyńska,2012;Kubacka-JasieckaiZiarko,2016).Tenetapinterwencji
kryzysowejdotyczyplanowaniairealizacjiprzyjętegozobowiązania(za:James
iGilliland,2004).Tymsamymmożnapodsumowaćczęśćdotyczącązasobów
osobistychwtensposób,żeodnalezienieprzezkażdąosobęwkryzysiensiły
wsobie”wymagaasystyemocjonalnej,poznawczejibehawioralnej.Stosowne
czynnikipodmiotowe,opisującewymaganywinterwencjikryzysowejpoziom
rozwoju,zestawionowtabeli1.1.