Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skutki,jakiedługotrwałygłódpowodujeupacjentów.
Atemogąbyćkatastrofalne.
DoktorStewartwyjawiłmi,żeaż30%osób,które
trafiajądoszpitala,cierpizpowoduniedożywienia,ale
częstotaokolicznośćniejestbranapoduwagę.
Twierdzi,żenawetprzynajlepszejdiagnozieileczeniu
–choćbyśmyniewiemjaksięstarali–pacjent,którego
niedasięnakarmić,umrze.Gdyciałoniemoże
uzupełnićenergii,szybkoprzechodziwtrybgłodowania,
wyłączawszystkiemniejważnefunkcje.Dostępne
zapasytłuszczuzaczynająsiękończyć,apodobie
organizmwchodziwstanketotyczny,zasadniczo
odgrywającyrolęspadochronurezerwowego.Wketozie
dośćszybkodochodzidorozpadumięśni
naaminokwasywceluwytworzeniaglukozy.Gdygłód
sięnasila,enzymywkońcuprzestajądziałać,struktury
komórkoweulegająrozpadowi,amechanizmy
biochemicznezaczynajązawodzić.
Aledonajbardziejwyniszczającychnależązmiany
niefizyczne.Nawiązującdodoświadczeniamojejcórki,
doktorStewartpowiedział,żeuswoichpacjentów
częstodostrzegagłębokiwpływniedożywienia
napsychikę,cojestjeszczebardziejprzerażające
odzmianwciele.Stwierdził,że„poważnie
niedożywionypacjent,któryżyjeketonami,niejest
wstaniemyślećracjonalnie.Osobyprzymierające
głodempodejmujączęstofatalnedecyzje.Alegdy
znówmogąprzyswajaćpokarm,ichosobowość
wyraźniesięzmienia.Zaczynająmyślećracjonalniej
idokonywaćlepszychwyborów”.
OCZYWISTE,AKTUALNEZAGROŻENIE
Długotrwałegłodowaniedzieckatotragedia,której
