Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–przezkilkamiesięcycórceudawałosięodnajdować
promyknadziei,którypomógłjejwyrwaćsię
zeszponówchoroby.Mimobrakusiłwstawałazłóżka
izmuszałasiędojedzenia.Dziękiciężkiejpracynad
sobąiterapiijedzenie,któreprzyjmowała,wkońcu
przyniosłopoprawęzarównofizyczną,jakipsychiczną.
Pojakimśczasiemłodawróciładopełnychposiłków.
Znówpojawiłsięwilczyapetyt,właściwydla
dziewczynywjejwieku.Zpowrotemodnalazłaradość
wjedzeniuorazspożywaniuposiłkówzprzyjaciółmi
irodziną.Jejtwarznabraładawnychkolorów,ramiona–
siły,aduszaodzyskałaodwagę.Gdyodczasudoczasu
zdarzałosięjej–jaktonastolatce–doprowadzaćnas
doszewskiejpasji,gdynabuzowanawypadałazpokoju,
cieszyliśmysięskrycie,żemamywdomużywe,pełne
energiichamidło.
Rekonwalescencjapotakichprzejściachjest
powolna,stopniowaidługosięciągnie,abywa,żejej
celtracisięzoczu.Alefakt,żemojacórkaniecierpijuż
głoduimaprzedsobąogrommożliwości,sprawia,
żesercemiśpiewa.Ichoćzawszeodrzucałempogląd,
żejedzeniejestlekarstwem,tozpewnościąsąchwile,
gdymożeonozdziałaćcuda[1*].
ZASKAKUJĄCAPRAWDAOLUDZIACH,
KTÓRZYCIERPIĄGŁÓD
Wieluludziniematyleszczęścia.DoktorJimStewart
jestkierownikiembadańklinicznychnadżywieniem
dorosłychwszpitalachuniwersyteckichwLeicester
ilekarzemnaczelnymregionalnegoośrodkadospraw
zaburzeńodżywianiawLeicestershire.Wpracy
makontaktzwielomaosobamigłębokodotkniętymi
poważnymniedożywieniemiwielokrotniewidział
