Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przypominałmedycznyuniform.Materiałpołyskiwał
wsłońcu.Craignaglezmierzyłmnieuważnymwzrokiem,
poczympodaładres.
–Załatwione–prychnął,chowająctelefondokieszeni
spodni.
–Jakmamotworzyćbramę?–zapytałam,zlekkim
przerażeniemwpatrującsięnamasywne,metalowe
skrzydła.
–Zachwilęsamasięotworzy.Zaczekamtuztobą
domomentuprzyjazdutaksówki–odparłprzyjaźnie.
–PanieCraig,proszęsięniekłopotać...–Zaczęłam
budowaćjakieśsensownezdanie,alegonie
dokończyłam.Zobaczyłam,jakzmarszczkipodoczami
mężczyznypogłębiająsię,agdypowiodłamwzrokiem
kilkacentymetrówniżej,dostrzegłamszerokiuśmiech.
–PanieCraig?–zapytałrozbawiony.
–Taksięnazywasz,prawda?
–Nie.Tomojeimię.Przepraszam,mojeprzeoczenie.
–Wysunąłdomniedłoń,starającsiętrzymaćuśmiech
nawodzy,iwycedził:–CraigDavis.Doktormedycyny.
Fałszywykupiectwojegodomu,Emilio.
Niepodałammuręki.Wcalenieczułamsiędziwnie
potym,jakpomyliłamjegonazwiskozimieniem.Tonie
byłoistotne.MeritumcałejsprawystanowiłMattijego
tajemnice.
–Rozumiem,żejesteśnamniezła.Sambyłbym
wściekłynatwoimmiejscu,alewierzę–mówiącto,
złapałsięzamiejsce,gdziebiłoserce–naprawdęwierzę,
żezaczniemynasząznajomośćodnowa.Poraztrzeci
iostatni,jakprzystałonauśmiechnięteosoby.
Niemusiałamodpowiadać,odgłosnadjeżdżającego
