Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dziewczyna.Miałakoszulkęznapisem:
Lu​dziom
od​pier​dala
.Turkusowewłosyzakrywałypołowę
twarzy.Przywitałasięzemnąodniechcenia,jak
za​wsze.
–Kupiłamlawendowąsóldokąpieli.–Vanda
po​ca​ło​wałaRo​manęiwy​cią​gnęłapo​jem​ni​czek.
–Przepraszamcię,kochanie.Możeszsięwykąpać
sama.Jamu​szępra​co​wać.
–Se​rio?Znowu?–Vandaodrazustrze​liłafo​cha.
–Towyszłodopieroteraz.Dowiedziałamsię
pięt​na​ściemi​nuttemu.
–Aonasłyszałaoczymśtakimjakdzieńroboczy?
–spy​tałaostrodziew​czyna.
–Popatrznaswojąkoszulkę.Wieleciwyjaśni
–od​cięłasięRo​mana.
***
Kiedywnocyposzłamdotoalety,wpokojuobok
jeszczesięświeciło.Drzwiniezamykająsiędokońca.
Klamkisąwyrobione.Bezwzględunato,jakmocno
do​ci​śniesiędrzwi,itakza​wszesięuchylą.
–Kiedyku​piszso​bieauto?–usły​sza​łamgłosVandy.
–Mo​żeszbyćci​cho?Pró​bujęsięskon​cen​tro​wać.
–Możnawziąćwleasing.Mogłybyśmysobiewlecie
zro​bić
roadtrip
poNor​we​gii.
–Weźsobiejakąśksiążkęalboidźspać.Możesz
zga​sić,wy​star​czymiświa​tłozmo​ni​tora.
–Myślałam,żekoniakupująsobieludzie,którzyjuż
majądwaautawga​rażu.
Kochałysiędopieronadranem.Smarowałamchleb