Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Takwięc,choćmojamatkaodniosłasukcesiwszyscy
uważają,żejestgwiazdąpierwszejjasności,ichoćmój
tatomożetrochęsiępowtarza,jaktenchłopakwfilmie
RainMan
,poichrozwodziezostałamztatą.Mama
mówi,żezłamałamjejserceczyjakośtak,aletoczysty
teatr.Onajużtakma–dużogada,apotemnie
przychodzinaszkolnykoncertbożonarodzeniowy.
Tatonależydoludzi,którzyprzychodząnakoncert
bożonarodzeniowyprzedczasem,zbukietemkwiatów
wręce,iomałoniewejdąnascenę,żebyodegraćdla
ciebiewszystkiepunktyprogramu.
Krótkomówiąc,zostałamprzytacie.Ikrótkomówiąc,
żyjemyskromnie.Toznaczyjesteśmybezkasy.Tato
pracujegłówniewapteceinicniewskazujenato,
żenamsięwkrótcepolepszy.Aleitakwolężyć
wbiedzieniżzmatką.
Wiem,comyślicie.Żenakońcutejopowieścicała
rodzinadojdziedoporozumieniaiwszyscybędą
szczęśliwi.Wpewnejchwilimuzykazabrzmigłośniej
inaglenastaniezgoda,mamawrócizEuropy,wszyscy
padnąsobiewramionaimożenawetpojawisiępies,
któregoześmiechempoczochramypołbie.
Muszęsprawićwamzawód–nicztego,tachwila
nigdynienadejdzie.Nieotymjesttahistoria.Matka
zapisałamniedoPembroke,ityle.Gdybymukończyła
tęszkołęzwyróżnieniem,jestpięćprocentszans,
żebędzieobecnanauroczystościwręczaniadyplomów.
Towszystko.Żadnychprzeprosinzgłębiserca,żadnych
wzruszającychwyznańanijazdypodzwaniającymi
saniamiwśnieżnobiałądalprzydźwiękachmuzyki
klasycznej.