Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
utajonej.Gdyprzebijasiędonaszejświadomości,
stosujemyrozmaitemechanizmyobronnełagodzące
ówlękczytowpostacireligiiiwiarywnieśmiertelność,
przynajmniejduszy,czyteżzaprzeczania,
kompulsywnegogromadzenialubposzukiwania
zapomnienia.Epikurproponowałtrzyracjonalne
argumentyłagodzącelękprzedśmiercią:popierwsze
duszajestśmiertelna,ginierazemzciałem,awrazznią
świadomośćniemożnajużwówczasniczegoodczuwać,
wszczególnościżaluanibólu.Podrugieskorodusza
rozpraszasięwchwiliśmierciinicjużnieodczuwamy,
niemasięczegobać:„śmierćiJanigdyniemogą
zaistniećrazem.Skorojesteśmymartwi,toniewiemy,
żejesteśmymartwi”47.TrzeciargumentEpikuraodwołuje
siędostanuprzednarodzeniemwedługniego
pośmiercipowracamydotegosamegoniebytu.Jakpisze
psychoterapeutaoddziesięciolecizajmującysięlękiem
egzystencjalnym,jestkilkasposobówjegołagodzenia.
Najskuteczniejszytopoczuciespełnionegożycia,
przekonanie,żecośsięposobiepozostawia
(niekonieczniewsensiematerialnym),atakżeudane
relacjezludźmi,dziękiktórymbędziemypamiętani48.Ale
wobliczuśmierci,ojakiejtumowaśmiercinaskutek
zdrady,śmiercisamotnejipełnejbólutrudnowyobrazić
sobiejakiekolwiekśrodkimogąceuśmierzyćlęk.Śmierć
zawszejestdoświadczeniemsamotnym,izolującym
odinnych,niemniejtowłaśnieobecnośćinnychmoże
pomócwumieraniu.Tymczasemtakaobecność,jak
wprzypadkachopisywanychwtejksiążceobecność
wroga,częstonienawistnaipełnapogardymusiała
zwiększaćcierpienieumierających.Myślę,żeich