Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
onimiczneimponderabilia…
13
ściliteraccymodyfikowaliiredefiniowaliteorięonomastyczną,wypracowując
ostateczniewłasną–zainicjowanąpracąAleksandraWilkonia(1970)–metodę
badań,coostateczniedoprowadziłodometodologicznegousamodzielnieniasię
onomastykiliterackiej.Dorobekostatnich50lat,obserwowanytuwnajwięk-
szymuogólnieniu,ilustrujewyodrębnieniesiędwóchścieżekanalityczno-in-
terpretacyjnych.Wpierwszymujęciuonomaściobejmująobserwacjąnazwy
(poddanyintrospekcjionomastykonjestzazwyczajtakobszerny,żewymusza
toselekcjęonimówpoddanychanalizieiinterpretacji,comamiejscezwłaszcza
wnajnowszychopracowaniach,którychautorzyrezygnujązprezentowaniakla-
sycznegosłownikaonimicznego);awdalszejkolejnościomawiająfunkcjenazw
bądźzwykorzystaniemichbogategorepertuaru,bądźwsposóbopisowy,wfor-
mienarracjiopropriachiichtekstowejroli.Drugakoncepcjatozwrócenieuwagi
nato,comarginalne,pozornienieważne,sytuowanenaobrzeżachmetodolo-
gii,np.relacjeonomastykiliterackiejwobecinnychdyscyplin(nietylkojęzyko-
znawczych),wykorzystaniedodatkowegokontekstuinterpretacyjnego(np.typu
dyskursu),wreszciezwrócenieuwaginaonimy,któretrudnozakwalifikowaćdo
określonejkategoriionimicznej,literackąbezimiennośćorazwszelkiegorodzaju
ekwiwalentynazw3.
Ostatniezewskazanychzagadnieństanowiprzedmiotobserwacjiwniniej-
szymartykule,wktórymchciałabym–odwołującsięzarównodoustaleńteo-
retycznych,jakiprzykładówzwybranychwspółczesnychutworówprozator-
skich–skierowaćuwagękuowejprzestrzeninpomiędzy”.Jakwspomniałam,
klasętędostrzegająteżinnibadacze(np.Rejter2016:53),choćjestonawróż-
norodnysposóbinterpretowana(inazywana).Sątotzw.quasi-nazwy,deskryp-
cjejednostkowe,ekwiwalentynazw(leksykalneipozaleksykalne),nazwy,które
uległyprocesowideonimizacji/apelatywizacjiitp.Wielośćterminów,którymi
identyfikowanesąteokreślenia,orazich–intuicyjnienierazwskazywany–
zakresskłaniajądozadaniakilkuistotnychpytań:
1.Czyjestmożliweustaleniegranictejkategoriii/lubwyznaczeniejejkonwen-
cjonalnej(nwzorcowej”)postaci?
3Obatesposobyrealizująautorkinajnowszychopracowańonomastycznolite-
rackich.PierwsząstrategięreprezentujepracaM.Gibki,którejautorkacałkowicie
pomijainne–niżstricteonimiczne–sposobyidentyfikowaniapostaciliterackiej,
skupiającsięnapełnionychprzezniefunkcjach(Gibka2018).Drugąstrategię,czy-
liopisliterackiegoonomastykonu(takżedeskrypcjisłużącychjednostkowejidenty-
fikacji)zwyzyskaniemokreślonegokontekstuinterpretacyjnego(m.in.nazwawłas-
najakosygnałidiolektupisarza)realizujeB.Kiszka-Pytel(2019).
