Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
słowa.Aonamaochotękrzyknąć:„Zwariowałyście?!
Przecieżjesteśmydorosłe!Jakwytrzeźwiejemy,będzie
namgłupio”–aleniekrzyczyiwbrewsamejsobiemówi:
–Jateż.
Wpierwszejchwiliwłaściwieniewie,dlaczego
tozrobiła.Mogłapróbowaćwyperswadowaćimten
pomysł.Wcaleniemusiałasięzgadzać.Takiezachowanie
całkiemdoniejniepasuje.
Martazawszeprzedpodjęciemdecyzjidługosię
zastanawiaidokładnierozważawszystkie„za”
i„przeciw”.Atymrazemposzłazajakimśnieokreślonym,
niezrozumiałymimpulsem.Zupełniewbrewlogice.Ale
gdyprzychodzijejdogłowy,żemożejeszczecofnąć
tesłowa,czuje,żewcaleniechceichcofać.
Pragnieprzedłużyćtenwieczór:poczuciewspólnoty,
swoistekatharsis,któreprzedchwiląrazemprzeżyły,
itedziwneodczuciawymykającesięanalizie.Dlategosię
zgodziła.
Boterazmająwspólnycel.
BędąspotykaćsięwPiwnicypodLiliowym
Kapeluszem(koniecznietutaj,Martanieumiesobie
wyobrazićlepszegomiejsca),pićwino,rozmawiaćiśmiać
sięjakdziś.
–Magiat.–Magdalenapatrzyimwoczy,kładącrękę
nastole.
–Magiat.–MariaprzykrywadłońMagdyswojądłonią.
–Magiat.–Martapowtarzazanimiwywołane
zprzeszłościsłowoigest.
*
–Mamo,byliśmydzisiajnawycieczcewszkole!
Awiesz,żewszkoleniemastolikówjakwprzedszkolu,
tylkoławki?–Igor,opowiadając,ażpodskakuje
zprzejęcia.–BędęsiedziałwławcezMaćkiem!Jużsię
umówiliśmy.Boonteżidziedo„Czwórki”!Pamiętasz,
zkimsiedziałaśwpierwszejklasie?–rzucapytanieinie
czekającnaodpowiedź,biegniepogłaskaćrudegoLiska
–psasąsiadów,którynajegowidokradośniemacha
ogonem.
