Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnetaRzepkaRW2010Kieszenieprzeszłości
–Pewnie,boonjestnajważniejszy.–Olawstałaenergicznieiprzysunęłado
fotelapufę.–Połóżtutajnogi.–Pomogłamatceprzyjąćwygodnąpozycję,poczym
okryłająciepłymkocemipodałaksiążkę.–Odpoczniesz,poczytasz,aojciecsam
zrobikawkęszanownemuAndrzejkowi.
–Aletomałogrzeczniei...
–Chorobazwyklejestniegrzeczna.Wyjaśnięimtwojąnieobecnośćiprzyniosę
ciherbatęzmalinami.Ataknamarginesie,iletabletekjużwzięłaś?
–Olu,toniema...
–Czylisporo.–Dziewczynawestchnęłaciężkoiopuściłapokój.
WsaloniebyłojcieczeswoimstarymprzyjacielemAndrzejemijegożoną,
odrażającowystylizowanąnadmiaremkosmetykówizbytwyzywającymstrojem.
NawetOla,zwolenniczkawyrazistegomakijażu,niemogłapatrzećnamaskę
szpecącątwarzkobiety.Zresztąmake-uppowinienbyćodpowiedniodobranydo
sytuacji,awizytauprzyjacielatoniebalmaskowy.
–Ola,dobrze,żejesteś.–Karoluśmiechnąłsiępromiennie.–Usiądźznami.
–Przepraszam,aleniemogę–odparłagrzecznie,niechcącnarazićsięna
nieprzyjemności.–Mamagorzejsiępoczuła,zrobięjejherbatę.
Zniknęławkuchni.Ulubionykubekmatkistałnaswoimmiejscu,wlodówce
tkwiłabrytfankazesmakowiciewyglądającymciastem.Zawszebyłapełnapodziwu
dlamatkipotrafiącejwyczarowywaćpodobnecuda.
Szkodatylko,żezregułyniemiałaszansyichspróbować,boojciecijego
gościewszystkozjadali.Przypomniałasobiewydarzeniesprzedkilkumiesięcy.
Mamanapracowałasię,żebyprzygotowaćobiadideserdlagości,adwakawałki
sernikaschowaładolodówkidlasiebieicórki.Miałysobiezjeśćwieczorem,jak
wszyscypójdą.Niestetyojciecpostanowiłinaczej.OddałciastoAndrzejowi,ażona
icórkamusiałyobejśćsięsmakiem.
32
